Als jong kind...
 

Op wat voor types viel je toen je een jaar of 12, 13 was (uiterlijk+innerlijke kenmerken)?

Daar ben ik nou es benieuwd naar :) ..

kleine blonde jongetjes die tog niej op meisjes vallen van hun leeftijd.. maar wel 1 met een blokjes buik :p

Pff.

Toen viel ik alleen nog maar op uiterlijk. dus getinte huidskleur,zwart/donker haar.
Kledingstijl : Kakker
maar nee, toen was ik nog niet echt bezig met een jongens innerlijk.. :rolleyes:

Ik bedoel meer spontaniteit, verlegenheid, dat soort dingen, dus wat je aantrekkelijk vond...

.. :rolleyes:

Ze moesten toen juist wel open zijn (btje dansen en zo), en nu niej meer zo.. Niet dat ze na 3 minuten nadat je kennis hebt gemaakt zeggen 'Ik hou van je'.. :s

Toen ik in de brugklas zat (12 dus) was ik gek op een jongen met blond haar. Het was een eikel, dus daar viel ik blijkbaar op. :p Toen ik 13 was had ik een vriendje met een ietwat getinte huid, zwart haar, kuiltjes in z'n wangen, mooie donkere ogen en lange wimpers.. naja als ik dan terugdacht aan die jongen met blond haar vond ik 'm maar bleekjes. Vanaf toen viel ik iig niet meer op licht blond. Beide jongens waren wel erg vol zelfvertrouwen en erg versierderig en konden erg veel meisjes krijgen. Ik viel dus voor hun versiertrucjes eigenlijk, lachte om al hun grapjes, ookal waren ze totaal niet grappig, enz.

Nou ja, zoiets dus? :p

Haha, op mijn twaalfde dacht ik nog dat meisjes iets was dat je kon eten.

Nou, je zat er niet erg ver naast. 'Eat pussy.'
Ik lig ook helemaal dubbel.

Ot: met 13 jaar was ik vreselijk verliefd op een jongen met donkerbruin haar, bruine ogen en een glimlach waar je van smolt.

Blond haar en blauwe ogen waren een must.
Nu kan het me geen hol schelen, het ging me vroeger alleen om uiterlijk, tegenwoordig gaat het me om het innerlijk.

Haha, inderdaad. Op de basisschool iig. En in de brugklas had ik wel een vriendje.. maar het is me nooit duidelijk geworden van ik nou zo leuk aan 'm vond. Vooral het feit dat-ie mij leuk vond, geloof ik. :D

toen was ik daar niet zo erg mee bezig geloof ik...

Rond mijn 12e was ik elke week 'verliefd' op een andere jongen.

Qua karakter en uiterlijk verschilde het steeds, ik vond eigenlijk alles wel leuk denk ik :bloos:

Toen viel ik niet op mensen.

Ik was toen nog niet echt met jongens bezig.
Maar toen dat eenmaal kwam waren het vooral de populaire jongens die dus ontzettend onbereikbaar waren.

De eerste jongen die ik leuk vond was toen ik 14 was, het was mn buurjongen waar ik twee jaar lang een obsessie over heb gehad totdat ik erachter kwam dat ie homo was :D

Meisjes boeiden mij toen niet.

Vreselijke jongetjes die populair waren omdat ze een grote mond hadden, en ik keek heel erg tegen ze op, want ik was dat niet. (populair dan) Verder was ik eigenlijk niet eens verliefd, maar het was cool om verliefd te zijn. Dus tja

als ze er leuk uitzagen en mij leuk vonden was het goed

Als ze maar lief waren tegen mij (en dat waren niet veel jongens op die leeftijd tegen mij:D)

De hele brugklas lang ben ik verlieft geweest op 'n jongetje van mijn toneelgroep. Die had donker haar en blauwe ogen. (vind ik nog steeds wel charmant donker haar en lichte ogen) En hij had geen puisten en gewoon een gave huid.
Qua innerlijk kende ik 'm niet, en 't is ook nooit wat geworden. Ik had 'n soort droombeeld van hem, dat hij een verlegen en lieve jongen was. Terwijl die in werkelijkheid mij een trut vond :o

Later waren het gewoon jongens die heel grappig waren en waar ik erg mee kon lachen. En daarna zit er een periode tussen dat ik op 3 leraren en 2 leraressen verlieft was. En daarna was ik alweer 15.

op skatejochjes. :o
meestal wel blond/blauwe ogen. Ik had ook een heel lief vriendje maar dat werkte niet, al vonden we elkaar vet leuk en hebben we jaren om elkaar heen gedraaid.
Ik zit nu nog bij m in de klas en we hebben nog steeds speciaals, ook al hebben we beiden andere vriendjes/dinnetjes.

Ach toen ik 12/13 was, vond ik zo beetje elke week een ander wel weer leuk. Meestal dezelfde jongens als m'n vriendinnetjes :o . Ik kende ze meestal niet, en als ze leuk glimlachte was het al snel genoeg. Het ging iig alleen maar om het uiterlijk. Die jongens van toen waren toevallig wel allemaal donker, soms van buitenlandse afkomst en allemaal ouder.

Toen viel ik nog niet op jongens (d.w.z., ik voelde me niet seksueel aangetrokken tot hen), maar ik kon ze wel mooi vinden.
Eh, dat waren dus de mooie, gladde, meisjesachtige jongetjes. Lekker dun enzo. En aardig.

Toen ik 12/13 was, hield ik me niet echt met jongens bezig. Ik kon best lachen met bepaalde jongens uit de klas, en had ook wel wat vrienden, maar verder, nee.

In groep 8 had ik eigenlijk niet speciaal een type. Ik was smoorverliefd op m'n beste vriend. Kreeg eerst iets met een andere goede jeugdvriend donker bruin haar en blauwe ogen, vervolgens met een blonde jongen met groene ogen die voor mij een knuffeltje had gewonnen op de kermis, daarna met een donkere marokaanse nederlander...
Helaas nooit met m'n 1e liefde gehad :p...

Blond, blauwe ogen, zoiets. En aardig natuurlijk.
Toen kreeg ik een vriendje, en die leek er niets op. Donker haar, donkere ogen, wél aardig natuurlijk :) Maar ja, waarom hij mijn vriendje was... geen idee.. Ik vond hem niet erg leuk ofzo, eerder vervelend dat hij élke dag maar langskwam en ik nooit eens iets alleen kon doen.

lieve jongens... :)

Op mijn Nintendo :eek:

Eeh.. ik ben nu 13, en jullie praten erover alsof het al tíjden geleden is, terwijl het voor jullie ook nog maar 2, 3 jaar terug is. Alsof het verliefd zijn van 12 of 13-jarigen niet serieus genoemd mag worden! Ik heb nu 'n vriendje van 16, waar ik echt helemaal gek op ben.. en hij op mij? Dus niet alle 13-jarigen zijn bljkbaar 'tzelfde!

het zijn juist veel mensen van 19 en ouder die reageren hoor ;)

en in drie jaar kan je echt heel erg veranderen in hoe je tegen mensen aankijkt.
Je verandert constant door en zelfs ik hele korte tijd kan je zo erg veranderen dat de 'soort' persoon waar je vroeger op viel, dan totaal je type niet meer is.

Dat zegt toch ook niemand?? Maar idd, ik was op m'n 13e ook heel serieus bezig met relaties... Vandaar dit topic, omdat ik d8 dat er veel verschillen zouden zijn tussen personen van die leeftijd :| . Jij bent dus de eerste die iets anders te melden heeft, dus wees maar trots :p .

Dat is toch ook al vijf jaar geleden. Er verandert zo ongelooflijk veel in die paar jaar...

Op burgerlijke blonde trutjes. Die ik na 3 jaar nog niet durfde aan te spreken.. ahhh!

Ik was verliefd op m'n beeldscherm. Toen was Duke nukem net uit en leerde ik Lannen (Y)

(Vooral omdat de dames uit m'n klas zo'n teleurstelling waren..:()

Op Nick van de BSB natuurlijk ;)

gothics, skaters en patsers.

Toen ik 12 was en nog in groep 8 zat, had ik ab-so-luut geen intresse in jongens, althans in dat opzicht. Altijd als ik met mijn 3 beste vriendinnetjes ging logeren, wachtten ze tot ik sliep om over jongens te praten, omdat ze wisten dat ik daar niks aan vond :D

Ook dat
Duke Nukem was toen mn held
Ik kan me nog herinneren dat ik op m'n 12e een meisje heb geslagen omdat ik dacht dat ze me uitlachte. waarmee ik mn pimp game meteen game over was in mn schoolcarriere :D

stiekem wil ik jou toch nog wel eens over 5 of 6 jaar spreken...
Ik vond op m'n 12e/13e ook dat iedereen mij eens serieus moest nemen, omdat ik nou toch wel oud zat was en echt geen klein kind meer. Ik wilde mee praten in de gesprekken van volwassenen en vond mezelf heel wat. Nu, 5/6 jaar later, moet ik alleen maar lachen om mijn houding destijds. En ongetwijfeld lach ik over 5 jaar weer over mijn houding als 18-jarige.

Meisjes met lange losse haren. En nu nog steeds. :p

Wat gelijk het hele verhaal van Balance een beetje ontkracht :D

:nono::D

Ik heb het over hoe oprecht je je gevoelens meent op die leeftijd, maar dat je later best wel eens dubbel kan liggen over hoe kinderlijk het toen nog was.
Dat betekent niet dat het ontkracht wordt zodra je smaak niet veranderd in de tussentijd.

Oh types bedoel je?
Mja... toen ik 12 of 13 was... vond ik iedereen ongeveer nog hetzelfde type, ik zag toen nog weinig verschillen. :p Maar ik denk dat ik over het algemeen op brave meisjes viel. :D

Inderdaad!
Ik riep altijd dat ik heel serieus was, maar nu begrijp ik eigenlijk niet wat mij zo serieus maakte daarover... ik geloof mezelf niet eens meer. Ik was echt zo'n puber :P

owja, ik was ook verliefd op slash. maar dat was toen ik nog heel klein was. dus voor mn 12e nog.
mijn ouders keken wel 'ns live-optredens enzo van guns 'n roses en ik vond slash echt heel stoer.

Ik heb Slash een handje mogen geven, op m'n 13de ongeveer :cool: :D (En zo mooi was hij niet toen :o hij zag er heel ziekig uit. )

Ik was altijd verliefd, haha. Vooral op jongens waarmee ik kon lachen en lol hebben. Meestal hadden ze super mooie ogen (blauw ofzo) en een lekker warrig kapsel (met gel gedaan).

Eigenlijk is er bij mij in 7 jaar tijd weinig veranderd. Ik val nog steeds op lieve grappige muzikale donkerharige slungels.

Op mijn 12e had ik net de poppen aan de kant gedaan (of ja, meestal dan :o)

De eerste jongen waar ik verliefd op was, was een (voor die tijd) alto jongen met te grote broeken en slobbertruien met een t-shirt erop. Hij was blond en had een pispotkapsel.

Ik was toen 14 en zat in de 7e klas (groep 9)

Toen ik 12/13 was vond ik jongens echt nog noodzakelijk kwaad, hoor...