geen relatie/ verkering = eenzaamheid?
 

Veel mensen beschouwen liefde als iets dat je compleet maakt. maar als de leifde wegvalt, ben je dan niet meer compleet? ontstaat er ene leegte, in de vorm van eenzaamheid?

Hoe voelde jij je na een relatie, eenzaam, of was je mans genoeg van jezelf?

Moewha.. je hebt ook nog gewoon vrienden he..
En die zulle me vast wel steunen!

Eenzaam, alleen op de wereld.

Ik voelde me heel erg kut nadat het uit was met mijn eerste vriendje. Ik miste hem in het begin heel erg. Maar mijn vrienden hebben me erover heen geholpen....

Volgens mij vind je het geluk dan juist terug http://forum.scholieren.com/smile.gif

-Desecrator

Welk geluk?

Duh,

Dat geluk dat je had voordat je ze stom was vrijgezel af te worden natuurlijk.

-Desecrator

Wel, ik denk dat de leegte niet komt wanneer je al vanaf vroegs af aan geleerd hebt om op je eigen benen te blijven staan.
Dus dat je in weze ook makkelijk zonder meisje/jongetje kan. Maar misschien iets "mist" in je leven, dat die gene kan opvullen.
Maar je dus niet écht afhankelijk bent.
Als dan dus de relatie uit gaat, dan is de klap minder hard, omdat je het ook wel alleen af kan.
Natuurlijk zul je het niet heel leuk gaan vinden, maar ik denk dat het minder erg is dan wanneer je heel je leven gaat 'aanpassen' aan je vriendje/vriendinnetje :/

ik heb geen vriendje maar ik ben zeker niet eenzaam,en heb niet het gevoel dat ik iets mis.ik vind dat je geen vriendje nodig hebt om gelukkig te zijn.

kijk, typisch een voorbeeld van wat ik bedoelde.

[Dit bericht is aangepast door moenbase (08-03-2002).]

Met mijn vorige vriend ging het steeds iets slechter, we zijn zeg maar samen naar het einde van onze relatie toegegroeid, we wisten allebei al dat het binnenkort over zou zijn. Ik had die leegte dus aan zien komen, voelde me wel eenzaam, maar toch was het niet zo heel erg.
Met mijn huidige vriend heb ik het echt heel fijn, het gaat goed, meer dan dat. Als dat nu opeens over zou zijn, dan zou ik niet meer weten wat te doen, ik wil daar ook gewoon niet aan denken. Ik denk dat ik dan echt helemaal kapot ben.

Het is net uit tussen mij en mn vriend. We hadden 10 maanden. Ik merkte dat ik het op het einde een beetje aan hield omdat ik bang was weer alleen te zijn, maar eigenlijk gaf ik niet zo heel veel meer om hem. Op een gegeven moment heb ik de knoop door gehakt en het uit gemaakt, juist omdat ik het zo zwak van mezelf vond dat ik een beetje bang was om alleen te zijn. Ik heb altijd gelooft dat ik nooit zo iemand zou worden die niet zonder relatie kon en t leek wel of dat toch zo aan het worden was. Daarom ben ik erg blij dat het nu uit is. Ik heb echt voor mezelf gekozen. Ik voel me wel een beetje eenzaam nu, want ik zag hem best veel en nu heb ik dus vrij veel tijd over, maar ik moet er gewoon door heen. Ik weet zeker dat ik er wel uit kom en er alleen maar sterker van word. Maar goed, ik kan me dus best goed voorstellen hoe het is om niet alleen te willen zijn.

Uhm, ik denk ongeveer. Als het uit is en jij was het zat, dan ben je waarschijnlijk blij dat het uit is en hou je dat ik-wil-vrijgezel-zijn wel vast voor een poosje. Maar ik denk dat er een lege plek in ons is die wel graag gevuld wil worden. Je *kunt* wel zonder, maar wilt het liever niet.

Ik in ieder geval niet http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Als het net (paardagen ofzo) uit is, voel je je wel alleen enzo. Maar na tijdje gaat het wel. Ik spreek uit ervaring na 14 maanden verkering dus...

Zeer oneens met de stelling, er wordt hier te vaak gedaan of je leven stopt als het op je 16e uitgaat met je eerste serieuze vriendje/vriendinnetje. Maar als je gewoon eens logisch gaat nadenken moet je een stuk levenservaring opbouwen en daar hoort dit nou eenmaal bij.
En ik mag hopen voor je dat je niet al je vrienden hebt laten vallen voor die ene liefde, want dan ben je eenzaam ja.

Eenzaam, aangezien in nog nooit een vriendje gehad heb...

En dat is voor de duidelijkheid anders dan eenzaamheid gerelateerd aan vrienden. Liefde voor vrienden is toch ook anders dan liefde voor je geliefde?

En dat betekent helemaal niet dat je je leven aanpast aan je vriend/vriendinnetje, maar als iemand deel uit maakt van je leven moet je je aanpassen ook al doe je dat onbewust.
En ik vind veel erg hypocriet http://forum.scholieren.com/mad.gif , vooral als ze zeggen dat ze hun leven er niet van laten afhangen etc etc etc. Nee, maar ondertussen ben je er wel mee bezig. Beetje tegenstrijdig vind je niet?
Je kunt trouwens ook erg zelfstandig en onafhankelijk zijn en toch een vriend willen hoor. Echt niet raar (op deze leeftijd)

Tis alsof een deel van je afsterft... Maar je kan er ook voor kiezen de liefde niet op te geven, en te blijven geloven dat er nog liefde is.... http://forum.scholieren.com/smile.gif http://forum.scholieren.com/biggrin.gif http://forum.scholieren.com/biggrin.gif http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Nou, weet je. Ik heb genoeg vrienden, waardoor ik mij heel gelukkig voel en totaal niet eenzaam. Maar ik heb wel af en toe zoiets van; ik mis iets. Ik merk gewoon dat ik graag een vriendin heb.

Het is dus niet echt dat je zonder relatie per definitie eenzaam bent. Maar ik vind wel dat je dan wat mist.

ik voel me iid erg eenzaam ervoor en erna meestal, eigenlijk ..

opzich klopt dat wel voel me nou ook eenzaam ---> this net uit

maar een goed medicijn daar voor is gewoon gezel met vrienden op stap gaan.

wat ik als het uit is ook altijd mis is de sex.. (niet ranzig bedoelt ofzo)

Ik heb nog nooit een relatie gehad. Maar nu is het meestal zo dat het denken aan een meisje meestal een stuk leegte opvult die maar al te duidelijk wordt wanneer het contact verbroken wordt.

Je kunt het geluk alleen terugvinden als je ook gelukkig was voordat je een relatie had. Voelde je jezelf daarvoor al slecht en eenzaam, dan zal het gevoel wederkeren.

Onwillekeurig bewijs je ongeveer al mijn stellingen. Dank je. En gecondoleerd.

Als de liefde wegvalt, keert de situatie terug die er voor het ontstaan van de liefde was. Je hoeft dus niet echt iets te missen.
Bovendien: echte liefde kán niet wegvallen. Als in jouw ogen de liefde wegvalt, was het gewoonweg geen liefde, maar iets anders dat zichzelf de vorm van liefde had gegeven.
Wees dan maar blij dat je er vanaf bent.

Voel me zwaar klote, precies 8 maand verkering gehad, ging echt heel goed, maar et werd em te serieus. http://forum.scholieren.com/confused.gif

nou,ik ben blij dat ik nu geen liefje heb ik heb der al zat gehad :-( teveel duss

Get yourself some councelling loser.

Je moet denk ik weer gewoon aan een nieuw leefpatroon wennen...

Eerst voelde ik me eenzaam - toen voelde ik me vrij - Nu voel ik me heel gelukkig. Maar toch.... af en toe weer een beetje eenzaam.

Je sig vind ik leuker.

eenzaam , overduidelijk http://forum.scholieren.com/frown.gif

ik denk dat ik gewoon moet accepteren, dat het leefpatroon dat hij had, totala niet bij me paste. dat ik zo niet was, en dat het waarom eenzaamheid lijkt.

Marcus Antonius was een houwdegen, ja.

Het is nu net een paar dagen uit met mijn vriendje, voel wel een beetje een leegte omdat we alles hebben uitgepraat en het net leek of het weer helemaal ok was, buiten dat ben ik niet alleen mijn vriendje kwijt die me vasthield blablabla maar ook gewoon mijn maatje....

wat ik wou zeggen.. nu voel ik dus een leegte maar mijn vriendje was niet álles.. ik heb nog altijd mijn vriendinnen die ontzettend lief zijn en waar ik heel veel lol mee heb! Helaas moet ik deze weken keihard leren dus nu heb ik daar geen tijd voor en zit een beetje te verpieteren op mijn kamer

het was ff moeilijk voor me maar ik heb wel een paar dingen geleerd, en mn levenstijl nog positiever kunnen veranderen daardoor http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Jij bent echt goed andermans gevoelens te ge/misbruiken lijkt net.