![]() |
wat vinden jullie van mijn verhaal
In het hartje van Parijs woonde Leonie, een alleenstaande secretaresse, elke dag ging ze braaf naar het werk, totdat op een dag leonie’s beste vriendin Karin, haar mee nam naar een striptent. Na een avond van veel plezier, kwam één van de dansers naar Leonie toe, en vroeg haar mee uit. Leonie zag hem wel zitten en antwoordde ja; hij heette Giovanni!
Na veel voorbereidingen en nagelbijtende dagen, brak DE dag aan! Toen Leonie bij Giovanni’s huis aan kwam, wist ze niet wat ze zag; een gigantisch huis waar drie ferrari’s voor stonden, terwijl Leonie haar ogen uit zat te kijken, voelde ze opeens twee warme handen om haar middel heen slaan, die haar abrupt omdraaiden. Leonie keek in twee prachtige helderblauwe ogen die leken op de zee, van het ene op het andere moment werd ze door hem gekust! Leonie smolt gelijk voor Giovanni, nadat ze uitgezwijmeld was, liep ze met Giovanni mee het grote huis binnen! Voor Leonie’s doen ging de avond van veel gepraat met zijn tweeën veel te snel voorbij en zo’n avond als nu had nog vele herhalingen. Leonie was helemaal verliefd op Giovanni, ze deden vanalles samen; ze bezochten heel romantisch samen de top van de eiffeltoren, ze gingen naar de arc de triomphe en zo volgden er nog veel meer romantische uitstapjes. Na vele maanden besloten de twee tortelduifjes samen te gaan wonen, in het prachtige huis van Giovanni, Leonie zei haar eenvoudige fulltime baan als secretaresse op en genoot van de vrijheid die ze had, maar na een aantal weken begon Leonie zich toch te vervelen zonder haar eenvoudige baantje, dus besloot ze haar baan als secretaresse terug te nemen, maar dan een deeltijdbaan. Het was ware liefde tussen de twee, ze waren zelfs van plan om zich te gaan verloven. Maar van de één op de andere dag begon Giovanni zich eigenaardig te gedragen. Leonie snapte er niks van, maar ze begon wel door te krijgen dat er de laatste tijd wel wat vreemde figuren over de vloer kwamen. Leonie ging Giovanni ernaar vragen, maar die zei dat het goed was, dat ze voor hem wat klusjes oplosten, en hij zoende Leonie vurig, waardoor ze alles weer vergat. Zo gingen er weken voorbij, zonder dat Leonie verder inging op de vreemde figuren die steeds vaker over de vloer kwamen, waarvan een vreemde vrouw in het bijzonder erg vaak. Na lang nadenken, bedacht Leonie dat ze die vrouw in het bijzonder wel erg in de gaten moest gaan houden, toen de vrouw uiteindelijk op een avond weer het huis binnenkwam, sloop Leonie de vrouw achterna, toen ze zag dat de geheimzinnige vrouw de kamer van Giovanni binnenging, ging ze stiekem staan luisteren aan de deur. Ze hoorde de vrouw en Giovanni tegen elkaar praten. Giovanni zei; “ik hou echt heel van je Christien, maar ik kan onze relatie niet meer verborgen houden voor Leonie!” Waarop de vrouw antwoordde; “maar Giovanni, ik ben maar een eenzame prostituee, die behoefte heeft aan echte liefde”. Leonie barstte in snikken uit, ze besloot om de vrouw te gaan chanteren, toen Christien het huis verliet achtervolgde Leonie haar, ze stapte zo snel ze kon in één van de ferrari’s en achtervolgde de mercedes waar Christien in zat. Christien reed naar haar werkplaats voor die avond aan de point du faire in hartje Parijs. Christien liep naar binnen en Leonie volgde kort daarop, daar stonden ze oog in oog, en er was nog nooit zo’n nijd in Leonie’s normaalgesproken fluweelbruine ogen geweest, ze begon een hele partij te schelden op de vrouw, en rende vervolgens huilend weg. Dagen later besloot Leonie met het echte chantagewerk te beginnen, ze schreef kogelbrieven naar Christien, dat als ze vaker zou komen dat ze haar dan af zou schieten, maar tot grote ongenoegen bleef Christien toch terugkomen, nadat ze vele acties had ondernomen om dat tegen te werken, Leonie werd het zat, pakte haar pistool en trok gifzwarte kleding aan, en wachtte en wachtte tot Christien uiteindelijk in haar werkplaats was, toen Christien eenmaal binnen was, zette Leonie haar bivakmuts op en rende als een wilde naar binnen, daar stond Christien die zich net omdraaide, en plots werd er recht in haar hart geschoten! Goed voor je, dacht Leonie; jij brak mijn hart, ik de jouwe. graag jullie reactie's :) |
Het leest lekker makkelijk!
Ik vind het alleen vrij standaard. |
Citaat:
dus, haha! |
What the fuck?
Waarom schrijft iedereen ineens over Parijs! :( |
haha, ik weet het niet, srry
|
Citaat:
|
En je gebruikt veel te veel komma's...
|
een alleenstaande secretaresse?
|
Citaat:
|
Citaat:
(Als het goed is.:p) Duivelaar |
Het klinkt zo vreemd :s
|
Nee, ik vind het niks, dat ligt aan mij. Ik hou niet van deze schrijfstijl, heb liever verhalen waar je in mee gesleurd word.
|
het had minstens tachtig bladzijden langer moeten zijn, meer uitgewerkt, meer gedetailleerd, en geschreven door iemand die weet hoe hij of zij boeiend een verhaal kan vertellen.
= my opinion ;) op zich geen slechte plot dus, maar absoluut niet het type verhaal dat je vlot op één bladzijde zet, op zo'n manier dat het boeit. |
Citaat:
en verder: Beetje kinderlijk geschreven.... Minder komma's Waarop de vrouw antwoordde; “maar Giovanni, ik ben maar een eenzame prostituee, die behoefte heeft aan echte liefde”. Denk je dat een hoer dat over zichzelf zou zeggen? Anki |
Citaat:
Als ik hier verhalen zie passeren die nog onmogelijker zijn en echt nergens over gaan, vind ik dit realistisch :D Ieder mens is uniek lalala :) Grim |
Omg :d
|
Citaat:
|
Citaat:
|
jah, srry, ik moest verhaal schrijven voor nl, en bij 300 moest ik stoppen, en het is me eerste verhaal, dus.... haha, moet er nog inkomen, dus, is het goed als eerste verhaal, en jah ik heb veel komma's daar moet ik dus aan werken! haha>...
|
Citaat:
Als eerste verhaal is het zeker niet slecht. Fay, nou zijn er twee mensen die ik via jou ken =\ Grim |
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 01:45. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.