Voor altijd.
De dagen van het verleden,
gevuld met inhoud noch doel.
Slechts sporen van verdriet,
waar ik mee leven zal.
Verwachten is vergeten
want niemand bedenkt,
dat deze eeuwige strijd
nog steeds te beleven is.
--
Jij leidde mij een weg,
door dit -mijn- bestaan.
Ik volgde jouw gevoel,
zoals ik altijd heb gedaan.
De wind hield ons niet tegen
zelfs de regen leek ver weg.
Grenzen bestonden niet meer,
want de wereld was aan onze zij.
Ik twijfelde om verder te gaan,
maar jij zei: 'blijf bij mij.'
Te nieuwsgierig, koos ik toch
voor het verkeerde pad.
--
Was de wereld reeds veranderd
na enkele dagen, gevuld met hoop,
of deed ik steeds weer dingen
die u -mijn God- verbood.
Verkleurden tranen van verdriet,
door het geloven in een hel.
Slechts rode druppels dood,
waar ik in was omgeven.
Mijn hart was gevuld met
de waarheid van een leugen,
terwijl mijn laatste adem
zachtjes de toekomst streelde.
-Zoals de zon ooit onderging.-
|