Vind dit een mooi gedichtje met een leuke (en redelijk geslaagde) poging tot "klassiek" engels.
Heb wel twee aanmerkingen.
Met timeless woods geef je aan dat de actie - het liggen erin - continue is (nog steeds bezig) dit wordt versterkt door het 'today', nou is dat niet allesbepalend, maar lay wat verleden tijd is, staat dan toch een beetje vreemd. Natuurlijk is het mooier voor je rijm/ritme, maar taaltechnisch gezien klopt het niet helemaal.
Tweede is misschien niet zozeer een aanmerking alswel een vraag,
wat bedoel je met "nourish knife", je wijkt hier af van het ritme in het voorgaande deel van je gedicht, wat me doet denken dat je hier nadruk op wil leggen, ik snap alleen niet echt wat je ermee bedoelt (maar dat ligt waarschijnlijk aan mij

).
gr
kerwin
__________________
Killing thoughts in sorrow, as I count the stars go by. Shed my tears for all mankind and hope at least we learn to fall, with grace, before we die.