Citaat:
Eens schop ik je tegen de schenen,
mijn bed uit.
Vanaf dan zijn je voeten waaraan
ik me eens warmde verdwenen
rusten je benige vingers niet langer
op mijn benen. Dan viel je op de grond
en ik in slaap
|
Dit vind ik een mooi begin.
Alleen vind ik de komma achter schenen een beetje loos staan.
Verder zou ik een punt zetten achter verdwenen. Dat leest naar mijn mening fijner.
Citaat:
Want in het donker zie ik je venijnige glimlach
ook al dacht je dat ik hem soms
niet zag, net zoals je me achtte doof te zijn
en stom. De enige die mag praten ben jij immers
met je gemompel en gegrom.
|
Het stukje met doof en stom vind ik goed!
Het gemompel en gegrom vind ik weer iets minder.
Citaat:
Je hebt me gekooid
in mijn kamer met jouw laken,
maar eens gooi ik je mijn bed uit.
Ooit.
|
Deze strofe vind ik het minst.
Vooral die ooit vind ik geen mooi einde.
Die zou ik weglaten.
Ik heb je gedicht graag gelezen!