Het lijkt mij dat hij er iets te graag "bij wil horen".
Misschien kan je hem eens vertellen (in zijn algemeenheid, hoeft niet persé tegen hem gericht te zijn en ik zou het al helemaal niet verwijtend brengen) dat het goed is om een eigen mening te hebben, dat dat vaak ook meer gewaardeerd wordt en dat hij er recht op heeft. Een beetje zijn zelfvertrouwen opvijzelen.. (ik weet nauurlijk niet hoe je relatie met je broer is, misschien ben je er niet de aangewezen persoon voor)
Het is ook wel onderdeel van het ontwikkelingsproces, maar een beetje bijsturen kan geen kwaad.
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
|