flyaway en ik hebben het gedicht door jullie opmerkingen nog een beetje aangepast. We waren het beiden eens met lavender en Reem, maar het dromen dichten vonden we beiden te leuk.

Dus hier het échte uiteindelijke gedicht:
Muze.
Wilt u deze DoP van mij, want dansen kan ik niet
laten zonder later
dromen te dichten in mijn hoofd.
Geen pasje is mij vreemd, vervolgde hij
en veegde een lok uit mijn ogen
- Op stel en sprong de pas de deux? -
Dus zou ik de dans van jou mogen
en door verloren muiltjes
nog altijd in
en om ons heen de tijd
vergeten.
Tot twaalf keer slaat de klok,
de melodie wordt één.