Oke.... De uitleg bij het gedicht
Gisteren moest ik op de een of andere manier een gedicht schrijven. Er was iets dat ik kwijt moest, maar zodra ik begon te schrijven, ik weet niet, leek het een beetje alsof mijn hoofd ineens helemaal leeg was, ik wist gewoon niet meer wat ik wilde schrijven.
Drijvend op de wolken
in een verder blauwe lucht
Als vlekken in mijn geheugen,
een breuk in mijn vlucht
Steeds meer verschijnen er,
bedekken ze mijn herinnering
Als watten in mijn gedachte,
een zwart gat in de schemering
Ik bedoel dus met die wolken die voorbijdrijven het gevoel van 'iets ineens niet meer weten te beschrijven'. Ik hoop dat het zo ff iets duidelijker is en dat je nu zelf de rest van het gedicht wel kan vatten.
Over het de woordkeus: Het klinkt misschien heel erg raar, maar zo heb ik het juist niet geschreven. Ik heb eigenlijk vrijwel niet op rijmen gelet. Het zat zo in mn hoofd en zo heb ik het direct ook opgeschreven. Ook de 'mooie' verwoording, zoals Gothic het noemde, heb ik niet bewust gekozen. Tja, het klinkt inderdaad dom en ongeloofwaardig, maar ik kan er niets aan doen.
Liefs Kimry
|