Watervlinder (mijn eerste verhaal)

[Shackles]

Watervlinder

Roerloos zit ik op de koude grond. Het regenwater van gisteren heeft hem bevochtigd en ik voel het ijskoude water langzaam in mijn rok trekken. In de verte steken hoge gebouwen zwart af tegen de donkerblauwe avondlucht. Statig zweven donkergrijze wolken aan de hemel. Ze zijn zwaar, vol van water. Maar ik weet dat het niet gaat regenen.
De kou dringt langzaam mijn lichaam binnen. Als ik mijn vingers probeer te bewegen gaat het moeizaam en voel ik dat ze stijf geworden zijn. Ik leg mijn hoofd neer op mijn knieën. Het is zwaar, zwaar als de volgezogen wolken in de lucht.
Het ruikt muf, naar natte, oude kranten. Voor me staan twee op elkaar gestapelde kartonnen dozen, natgeregend en gehavend door de wind. In de bovenste doos liggen verschillende oude kranten. Moeizaam sta ik op en laat me naast de doos op mijn knieën zakken. Mijn spieren doen pijn als ik mijn benen buig. Ik kijk in de doos en zie dat de inkt van de nattigheid doorlopen is. De kranten lijken met elkaar versmolten. “Al die verschillende verhalen..” mompel ik, terwijl ik een stukje tekst dat nog gedeeltelijk leesbaar is probeer te ontcijferen. Wateroverlast veroorzaakt ernstige beschadigingen aan.. Ik ril en draai me abrupt om.
Je staat in de deuropening. Je ogen zijn rustig en kijken op me neer. Als ik probeer op te staan, schiet een pijnscheut van mijn benen naar mijn hoofd. Ik wankel op mijn benen en zoek met mijn handen houvast aan de muur. Als het gebonk in mijn hoofd afgenomen is, kijk ik je aan. Je ogen zijn bruin, diepbruin. “Sprookjesogen”, denk ik, terwijl je voorzichtig mijn hand vastpakt.
Ik loop achter je aan naar binnen. Het is er warm, ik voel de hitte branden op mijn ijskoude huid. De muren zijn geschilderd in warme rood- en bruintinten en tegenover de deur brandt een open haard, die een oranje gloed door de kamer verspreidt. De vlammen bewegen door de wind van buiten en maken tekeningen op de muur. Ik sluit de deur achter me.
Je bent op een bruin kleed bij het vuur gaan zitten. Als ik naast je ga zitten kijk je op en verschijnt een glimlach op je gezicht. “Ik heb je gemist”, zeg ik zacht. Je doet even je ogen dicht. Als je ze weer opent zeg je: “Ik jou ook.” Het is even stil. “Zal ik vertellen?” vraag ik. “Over de vlinders op de muur?” Je kijkt me vragend aan en ik wijs naar de muur. Langzaam bewegen de schaduwen. Je knikt en legt je hoofd op mijn schouder.
“Vroeger, toen er nog geen woorden bestonden, werden gevoelens en beelden uitgebeeld door vlinders. Vlinders zijn vrij. Ze vliegen en zijn allemaal verschillend gekleurd. Het lichtspel op jouw muur zijn eigenlijk fladderende vlindervleugels. Ze fluisteren tegen je. Ze vertellen je verhalen en troosten je als je verdriet hebt.” Betoverd gaat je blik over de muur. “Wat zeggen ze nu?” vraag je, terwijl je je ogen naar me opslaat. Je ogen twinkelen. “Ze zeggen.. Ze zeggen dat er zo’n vreemd meisje bij je binnen is, en..” Je lacht en sluit je ogen. Ik geef je voorzichtig een zetje, zodat je weer rechtop zit. “Kijk eens!” zeg ik, terwijl ik naar de muur toeloop. Je opent je ogen. Ik strek mijn beide armen uit naar opzij en beweeg ze langzaam op en neer. Verwonderd kijk je toe. Mijn schaduw op de muur beweegt mee.
Ik ga weer naast je zitten en vraag: “Weet je wat díe vlinder zei?” Je schudt je hoofd. Ik leg mijn hoofd op je schouder en zeg: “Hij zei: ‘ik hou van je’”. “Echt?” vraag je, terwijl je mond lacht. Ik knik. “Echt.” Je glimlacht. “Je hebt sprookjesogen, weet je dat?” vraag ik. “Ze vertellen verhaaltjes.” Langzaam schud je je hoofd. “Echt waar, hele mooie verhaaltjes.” Ik breng mijn hoofd iets dichter naar je toe en beweeg mijn neus zacht over je wang. “Je bent lief”, zeg je. Vanbinnen verander ik in een draaikolk. Ik voel je met me vermengen als een druppel waterverf in een glas water. Zacht geef je me een kus op mijn wang. Ik sluit mijn ogen en als ik diep inadem, lijkt het alsof ik liefde ruik.
Je legt je hoofd weer op mijn schouder en doet je ogen dicht. “Ben je moe?” vraag ik, en je knikt. “Kom maar mee dan.” Ik ga met mijn rug tegen de muur zitten en reik naar je met mijn hand. Je pakt hem vast en komt voorzichtig tegen me aan liggen. “Doet het geen pijn?” vraag je en ik schud mijn hoofd. Tevreden doe je je ogen dicht. Ik luister hoe je ademhaling langzaam rustiger wordt, terwijl ik met één hand zacht over je hoofd aai.
Het gordijn dat voor het raam hangt waait omhoog. Buiten is het nu aardedonker geworden. De wint waait tegen het raam en maakt het koud. De takken van de boom in de tuin slaan er in een snel ritme tegenaan. Het zwiepende geluid beangstigt me.
Ik voel dat ik zelf ook moe ben en sluit mijn ogen. Ik luister naar het knappen van het hout in de open haard, terwijl ik je haar blijf strelen. Ik zak steeds verder weg in de lome vermoeidheid en langzaam wordt het stil in mijn hoofd.
“Sofie?” fluister je. Ik doe mijn ogen open en zie hoe je je armen optilt. Je houdt je handen met de palmen tegen elkaar aan en beweegt je vingers op en neer. “Kijk eens op de muur?” Ik draai mijn hoofd en zie een fladderende schaduw op de muur. “Weet je wat die zegt?” vraag je. Ik schud mijn hoofd. “Ik hou ook van jou.”
Voordat ik iets terug kan zeggen heb je je armen alweer naast je neer gelegd en zijn je ogen gesloten. Ik kijk naar je gezicht en zie hoe het verlicht wordt door het vuur. Je bent prachtig. Je gezicht ontspant langzaam. Je lange wimpers maken mooie schaduwen op je gezicht. Ik strijk je haar achter je oor. Je beweegt even en mompelt: “Echt waar..”


------------------
Gabriel.. Gabriel.. My wonderful, wonderful Gabriel.. - Feeling So Safe In Your Sweet Embrace.. - My sky, My tears, My smile.. All Indigo Ocean..



[Dit bericht is aangepast door Shackles (04-01-2002).]

[~Miracle~]

Mooi...

[Nietzman]

Mooj! :*

[Shackles]

Uitzicht door het raam:



ANGST:

Mooi, lief, goed geschreven

(f)

[Creep]

Zeer sterk, erg knap...
Bent volgens mij een heel bijzonder iemand, als ik het recht heb om te oordelen...

[tampaszta]

Creep schreef:
Zeer sterk, erg knap...
Bent volgens mij een heel bijzonder iemand, als ik het recht heb om te oordelen...

Dat is ze inderdaad..

[tampaszta]

Jezus Sofie, wat... overweldigend. Zooo mooi, zooo lief geschreven en bovendien zo ontzettend goed. Wauw. Heel mooi.
Ik voelde me ook goed gister, dank je (f)

This fire smells like roses..

*Silence*
...

[stroopwafel]

oooooooooooh

(zit er een diepere betekenis achter dat pijn doen?? want zo niet dan snap ik um niet helemaal )

[stroopwafel]

Shackles schreef:
Uitzicht door het raam:



ANGST:

was dat??

[Shackles]

stroopwafel schreef:
oooooooooooh

(zit er een diepere betekenis achter dat pijn doen?? want zo niet dan snap ik um niet helemaal )

Nee, maar t kan pijn doen als je tegen iemand aan gaat liggen. Ben niet zo groot.

[Shackles]

stroopwafel schreef:
was dat??

Bomen.

[Shackles]

tampaszta schreef:
Jezus Sofie, wat... overweldigend. Zooo mooi, zooo lief geschreven en bovendien zo ontzettend goed. Wauw. Heel mooi.
Ik voelde me ook goed gister, dank je (f)

This fire smells like roses..

*Silence*
...

*kusje*...

LOVE

[Nietzman]

tampaszta schreef:

Dat is ze inderdaad..

*ook vind*

Heb je die bomen trouwens in hogere reso? die kan je namelijk heeeel mooi colorburnen/dodgen als ik het zo zie

[Shackles]

Ehmm.. Jelmer..

Dan zal je me toch eerst eens uit moeten leggen wat een hogere reso (resolutie, dat weet ik wel ) is. Ik bedoel hoe ik dat voor elkaar krijg of misschien al heb.

[dopehead]

goed verhaal.

[stroopwafel]

Shackles schreef:

Nee, maar t kan pijn doen als je tegen iemand aan gaat liggen. Ben niet zo groot.

ok

[Saraï_h]

.....

[Shackles]

nirvana_girl schreef:
.....

x

[Nietzman]

nirvana_girl schreef:
.....

*ook*
x

[Nietzman]

Shackles schreef:
Ehmm.. Jelmer..

Dan zal je me toch eerst eens uit moeten leggen wat een hogere reso (resolutie, dat weet ik wel ) is. Ik bedoel hoe ik dat voor elkaar krijg of misschien al heb.

*als een debiel rondspringt*
Dan zijn ze gróóóóóóóter!! *armpjes heel ver uitelkaar houd om de overdrevenheid te overdrijven*
*poing spring jump*


*Nietzman voelt zich niet helemaal fris vandaag

en owja... 'x'