schimmen op mijn muur
langzaam bewegend
in het stille donker
ze stoppen gedachtes in mijn hoofd
hun blik laat me niet los
ze laten me niet gaan
schimmen op mijn muur
handen overal
in het diepe duister
ze maken me bang
fluisteren woorden in mijn oor
de angst laat me niet los
ze laten me niet gaan
schimmen in mijn hoofd
donkere wolken vervagen mijn uitzicht
ik smelt in mijn bed
diep onder de dekens
herinneringen laten me niet met rust
ik gil, herken een schim
de dood speelt met mijn leven
__________________
take me for who I am, not for what I seem to be † Mamma mag het licht weer aan want alleen zijn in het donker is zo enorm eenzaam†
|