[SK] Polair-binding

[lisa_verbeek]

Wanneer is het een polaire binding?? Kan iemand het uitleggen met een voorbeeld, alvast bedankt!
Gr, Lisa

[Silvano08]

Als je twee (of meer) verschillende niet-metaal atomen hebt, en die vormen een binding, heb je een polaire binding. Deze twee hebben een verschillende elektronegativiteit, het deeltje met de grootste wordt een beetje negatief (delta-min) en het deeltje met de kleinste wordt een beetje positief (delta-plus). De elektrische binding tussen het (delta=beetje) delta-positief atoom en delta-negatief atoom is een polaire binding.

Bijvoorbeeld koolstofmono-oxide, twee niet-metaal atomen met een verschillende elektronegativiteit.

Hoe groter het verschil in elektronegativiteit, hoe sterker de binding.

De waarden van elektronegativiteit per atoom zijn te vinden in Binas.

[Jarich]

Silvano08 schreef:

Hoe groter het verschil in elektronegativiteit, hoe sterker de binding.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Het zou waar zijn als je uit zou gaan van een volledig ionogene binding maar dat is bij een binding tussen twee niet-metaal atomen nu juist niet het geval.

Er zou bijvoorbeeld uit volgen dat de bindingen in F2 of N2 heel erg zwak zouden zijn, wat niet zo is. Het is wel vaak zo dat bindingen met een groot verschil in elektronegativiteit erg sterk zijn, maar dat heeft ook andere oorzaken.

[lisa_verbeek]

Okè, bedankt!
Had nog een vraagje, wat is het verschil tussen een polaire atoombinding of een polaire binding. Of is er geen verschil?
Want in het boek staat dat HCL een polaire (atoom)binding is, hierbij is H delta + en CL delta -
Kunnen jullie dit mischien beter uitleggen?

Alvast bedankt!

[Jarich]

Een atoombinding (covalente binding) betekent dat het een binding is tussen twee niet-metaal atomen.

Een polaire binding kan een polaire atoombinding zijn, maar dat hoeft niet per se. Je hebt bijvoorbeeld ook bindingen in zouten, dat zijn bindingen tussen metalen en niet-metalen.

[Silvano08]

Jarich schreef:

Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Het zou waar zijn als je uit zou gaan van een volledig ionogene binding maar dat is bij een binding tussen twee niet-metaal atomen nu juist niet het geval.

Er zou bijvoorbeeld uit volgen dat de bindingen in F2 of N2 heel erg zwak zouden zijn, wat niet zo is. Het is wel vaak zo dat bindingen met een groot verschil in elektronegativiteit erg sterk zijn, maar dat heeft ook andere oorzaken.

Ow jah, dat klopt ook nog, bedankt dat je het even zegt

[Silvano08]

Jarich schreef:

Een atoombinding (covalente binding) betekent dat het een binding is tussen twee niet-metaal atomen.

Een polaire binding kan een polaire atoombinding zijn, maar dat hoeft niet per se. Je hebt bijvoorbeeld ook bindingen in zouten, dat zijn bindingen tussen metalen en niet-metalen.

Maar dat is dan toch geen polaire binding, maar een ionbinding? Dat is wat ik in ieder geval geleerd heb (3 hoofdstukken terug).

Dus dan is een polaire binding gewoon hetzelfde als een polaire atoombinding, toch?

[Jarich]

Nouja, je zou een ionbinding ook als 'polaire binding' kunnen zien. Hangt een beetje van je definitie af, maar als het jullie zo geleerd wordt dan zal het idd wel gewoon hetzelfde zijn.

[Silvano08]

Jarich schreef:

Nouja, je zou een ionbinding ook als 'polaire binding' kunnen zien. Hangt een beetje van je definitie af, maar als het jullie zo geleerd wordt dan zal het idd wel gewoon hetzelfde zijn.

Ja, wij hadden apart ionbinding en polaire binding geleerd, maar als dat nou verschilt of 't zelfde is, is niet iedereen het natuurlijk over eens, inderdaad...

[Erato]

Silvano08 schreef:

Als je twee (of meer) verschillende niet-metaal atomen hebt, en die vormen een binding, heb je een polaire binding. Deze twee hebben een verschillende elektronegativiteit, het deeltje met de grootste wordt een beetje negatief (delta-min) en het deeltje met de kleinste wordt een beetje positief (delta-plus). De elektrische binding tussen het (delta=beetje) delta-positief atoom en delta-negatief atoom is een polaire binding.

Bijvoorbeeld koolstofmono-oxide, twee niet-metaal atomen met een verschillende elektronegativiteit.

Hoe groter het verschil in elektronegativiteit, hoe sterker de binding.

De waarden van elektronegativiteit per atoom zijn te vinden in Binas.

Dat is geen correcte definitie een paar voorbeelden van stoffen die aan je beschrijving voldoen maar niet polair zijn: CCl4 en bijvoorbeeld een CH binding. Dit komt omdat er twee voorwaarden zijn waaraan voldaan moet worden voordat er sprake is van een polaire binding. Een molecuul moet asymetrisch zijn anders vallen de negatieve en positieve centra samen en is er geen sprake van een polaire verbinding. Bij een CH binding is het verschil in elektronennegativiteit te klein, er moet wel een zodanig verschil in EN zijn dat de stof polair wordt.Als het verschil in EN heel groot is er sprake van een iogene binding, in feite heeft dan een atoom zijn elektron afgestaan aan een andere en is de verdeling is dan niet meer gelijkmatig.Bij een polaire verbinding is er een elektronzuigende groep aanwezig waardoor dat deeltje een negatief karakter krijgt er is geen sprake van afstaan maar van een ongelijkmatige deling. Bij een covalante binding is die deling wel gelijk.

[Silvano08]

Erato schreef:

Dat is geen correcte definitie een paar voorbeelden van stoffen die aan je beschrijving voldoen maar niet polair zijn: CCl4 en bijvoorbeeld een CH binding. Dit komt omdat er twee voorwaarden zijn waaraan voldaan moet worden voordat er sprake is van een polaire binding. Een molecuul moet asymetrisch zijn anders vallen de negatieve en positieve centra samen en is er geen sprake van een polaire verbinding. Bij een CH binding is het verschil in elektronennegativiteit te klein, er moet wel een zodanig verschil in EN zijn dat de stof polair wordt.Als het verschil in EN heel groot is er sprake van een iogene binding, in feite heeft dan een atoom zijn elektron afgestaan aan een andere en is de verdeling is dan niet meer gelijkmatig.Bij een polaire verbinding is er een elektronzuigende groep aanwezig waardoor dat deeltje een negatief karakter krijgt er is geen sprake van afstaan maar van een ongelijkmatige deling. Bij een covalante binding is die deling wel gelijk.

Als het atoom symmeterisch is, is er wel degelijk sprake van polaire bindingen, maar dan heffen de overgestelde (dus aan de overkant van elkaar staande) bindingen elkaar op, en kan er geen dipoolmolecuul/polaire stof ontstaan. Maar de polaire bindingen kunnen nog wel gewoon aanwezig zijn. Er moet wel duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen een polaire binding en een polaire stof..
En dat van die 'groot-genoegzijnde' EN waarde als voorwaarde voor een polaire binding i.p.v. covalente binding heb je wel gelijk in..

[lisa_verbeek]

Dus als ik het goed begrijp is de kenmerk van een polaire binding : een binding tussen 2 verschillende niet-metaal-atomen.
En bij een atoombinding : een binding tussen 2 dezelfde niet-metaal-atomen
Ionbinding : binding tussen een metaalion en niet-metaalion

[Jarich]

Nee, dat klopt niet

Een atoombinding is een binding tussen twee niet-metaal atomen. Het maakt niet uit of het dezelfde zijn of niet.

Een polaire binding is in principe ook een atoombinding, maar er is een verschil in elektronegativiteit tussen de atomen waardoor er een dipool (kleine pluslading en minlading) ontstaat.

[lisa_verbeek]

Jarich schreef:

Nee, dat klopt niet

Een atoombinding is een binding tussen twee niet-metaal atomen. Het maakt niet uit of het dezelfde zijn of niet.

Een polaire binding is in principe ook een atoombinding, maar er is een verschil in elektronegativiteit tussen de atomen waardoor er een dipool (kleine pluslading en minlading) ontstaat.

Oke, maar in het boek staat dat wel! Van dat atoombining, binding tussen de twee dezelfde niet-metalen

[Silvano08]

Jarich schreef:

Nee, dat klopt niet

Een atoombinding is een binding tussen twee niet-metaal atomen. Het maakt niet uit of het dezelfde zijn of niet.

Een polaire binding is in principe ook een atoombinding, maar er is een verschil in elektronegativiteit tussen de atomen waardoor er een dipool (kleine pluslading en minlading) ontstaat.

Ik denk dat een binding tussne twee dezelfde nietmetaal atomen het beste kan worden gedefiniëerd als covalente atoombinding. Polaire stoffen hebben een polaire atoombinding en tussen zouten zit een iogene atoombinding.