[SK] negativiteit/positiviteit

In mijn scheikunde boek staat
"Als het gemeenschappelijk elektronenpaar wat meer bij het ene atoom dan bij het andere atoom hoort, spreken we van een polaire atoombinding. Doordat in het HCl molecuul het gemeenschappelijk elektronenpaar dichter bij het Cl atoom ligt, wordt het Cl atoom een beetje negatief en het H-atoom een beetje positief".

Waarom wordt Cl een beetje negatief en het H atoom een beetje positief? En wat betekend het als een atoom pos/neg is?

Sorry, maar ik heb het ooit gehad, maar het was weer weggezakt.. Dus kan iemand me helpen ajb?

Jij hebt ook Chemie, Scheikunde 1 deel 1. (ik ging vandaag mijn kennis maar weer even ophalen voor morgen)

Over dat H atoom dat positief wordt en dat Cl atoom wat negatief wordt weet ik in iedergeval dat het met de plaats van het atoom in het periodiek systeem te maken had. Je moet even in je binas kijken. Het was zo dat H eigenlijk rechtsbovenaan in het hoekje staat en daarom een beetje positief krijgt. Cl staat iets lager en wordt daarom negatief. (er is vast een duidelijkere en juistere uitleg te krijgen van iemand die het wel helemaal snapt maar dit stond in mijn aantekeningen)

Ik weet niet wanneer je het nodig hebt, maar ik moet het morgen toch vragen (ik had een 4,6 voor water ) dus dan post ik het juiste antwoord wel even als dat nog niet gedaan is.

[TD]

Daaaaaavid schreef op 07-09-2005 @ 18:38 :
Waarom wordt Cl een beetje negatief en het H atoom een beetje positief? En wat betekend het als een atoom pos/neg is?

Aan elk element kennen we een bepaalde 'elektronegativiteit' toe, dit is een waarde die aangeeft in welke mate het atoom elektronen naar zich toe trekt in een binding.
De ENW (eletronegatieve waarde) van Cl is hoger dan die van H, dus in een HCl-molecule zal in de binding tussen H en Cl het gemeenschappelijke elektronenpaar wat 'opschuiven' naar Cl, waardoor Cl lichtjes negatiever wordt en H positiever. Het gaat niet om een volledige lading, maar om een soort 'deellading'.

Dit is allemaal wat eenvoudig uitgelegd, maar zo kan je het interpreteren

Elektronen noemen we elektrisch (qua lading) negatief, protonen (dus de atoomkern) positief. In HCl delen H en Cl een elektronenpaar. Cl is alleen 'elektronegatiever' dan H (BINAS tabel 53 geloof ik), dat wil zeggen: trekt harder aan het elektronenpaar. Je kan van elektronen niet precies zeggen waar ze zijn, maar gemiddeld genomen zwermen ze iets dichter bij die Cl-kern dan bij de H-kern: omdat er (gemiddeld genomen) dus iets meer elektronen aan de Cl-kant zitten wordt die kant negatiever (en omgekeerd). Daardoor wordt het atoom een mini-magneetje (zoek '(netto)dipoolmoment' eens op in je boek): de Cl is de min-kant, H de plus-kant.

Haha graag!

Ja ik heb idd Chemie deel 1 :-P.

Alvast bedankt!

Oke bedankt! Ik denk dat ik het nu wel begrijp

Ehm, nog één klein vraagje :$...

Er staat ook:

"(...)Dit betekend dat de watermoleculen dipoolmoleculen zijn. Daaruit leiden we af dat de drie atomen, HH, niet op één lijn kunnen liggen. Zou dit wel het geval zijn, dan zouden de effecten van de twee polaire bindingen elkaar opheffen en zou het watermolecuul geen dipoolmolecuul zijn."

Help! :-/

[TD]

Wat begrijp je er precies niet aan?

O is elektonegatiever dan H en O trekt dus aan de elektronen van beide bindingen. Je krijgt dus "twee keer" een negatieve deellading op O en op elk H een positieve deellading die de molecule polariseren.
Er onstaan twee polaire bindingen die weliswaar even 'sterk' zijn, maar niet in precies de tegengestelde richting. Je kan dan als het ware de 'som' nemen, en die is hier niet 0. Het effect op de ruimtelijke structuur is dat H₂O geen lineair molecule is.

Bij het lineaire molecule CO₂ bijvoorbeeld heffen de polaire bindingen elkaar precies op. Ook hier zijn er 2 polaire bindingen, maar ze zijn precies even sterk in precies tegenovergesteld (richting) zodat ze elkaar 'opheffen', de som is 0.

[teddybeer1983]

hmm, ja wat TD in z'n laatste post schrijft klopt, net als wat in z'n eerste post staat, maar goed die laatste staat niet helemaal lekker.

Een dipool houdt in dat er aan 1 van de kanten van een molecuul meer electronen willen zijn, ze worden als het ware naar een punt gezogen.
We weten (mbv binas) dat de electonegativiteit van O groter is dan die van H, dus de electonen van de twee H's zullen enigzins naar het zuurstof worden toe getrokken, dit kan je aangeven met een 'pijltje', de zogenaamde 'dipool'. Op het moment dat HH lineair zou zijn dan zouden die twee plaatselijke dipolen naar elkaar toe wijzen en aangezien ze even groot zijn (immers het gaat om dezelfde atoom combinaties) zullen ze elkaar netto opheffen.
Echter water heeft wel een dipool (iets wat wordt gegeven zonder verdere correcte uitleg, maar dat geheel ter zijde), dus is water niet lineair.

Even iets algemeens over de electronegativiteiten (EN) in het periodiek systeem. Op het moment dat je van links naar rechts in het systeem gaat neemt de EN toe, ga je van beneden naar boven dan neemt de EN ook toe. Dit is een algemene trent, die niets over de preciese EN zegt, maar je wel een grove schatting kan geven.