Als sneeuw voor de zon
verdwijn je voor mij
mijn ogen in het duister
nog wennend aan het felle licht,
dat je weg neemt
Het ritme van alle dagen
veranderd niet veel
al zijn de nachten stil
geen geluid in mijn
enkel woorden voor jou
die je bij je draagt
onbereikbaarder dan ooit
Ik strek mijn arm
en reik uit naar jouw warmte
maar grijp enkel lucht.
Het is koud en ik dreig te bevriezen,
door de warmte die je mee nam.
__________________
take me for who I am, not for what I seem to be † Mamma mag het licht weer aan want alleen zijn in het donker is zo enorm eenzaam†
|