Daar stond ze , met haar haren in de wind !
Zo klein , zo teder net een kind !
Ze had geen gevoelens geen pijn
Maar gevoelens wou ze hebben en net zoals de anderen zijn !
Haar ogen rood van de pijn !
Waarom moest ze nu weer anders zijn !
Ze sloot haar ogen en hield haar adem in !
Nooit meer wou ze wakker worden haar leven had geen zin !
Dan besloot ze om weg te gaan !
Zodat niemand meer wist van haar bestaan !
Zo is het werkelijk gegaan !
Het meisje dat altijd alleen zal staan !
ik had er een klein stukje van dit gedicht al op het forum staan maar hier is het dan helemaal zeg aub wat jullie ervan vinden is m'n eerste gedicht !
__________________
Hey you, yes you, stop reading my signature. STOP GODDAMMIT, it doesn't concern u. allright happy now, you've read the end
|