Stel:
Je bent een wezen. Niet zoiets als een mens natuurlijk, maar ietsje groter, en met een iets andere vorm. Zeg, je ziet er uit als een bolletje met een doorsnee van zo'n 12.000 km.
Als wezen wil jij natuurlijk overleven. Een probleempje: om te overleven heb jij een bepaalde stof nodig. En die stof bevind zich helaas níet in jou directe leefomgeving, je kunt 'm ook niet zelf produceren (hoe hard je ook je best doet), en naar de supermarkt gaan is wat ongebruikelijk binnen jou soort. Dus je gaat via een wat ingewikkeldere manier aan die stof komen. Misschien kun je zelf wel andere wezentjes maken, die wél die stof voor jou kunnen maken!
Dus je gaat aan de slag als rond wezen. Je neemt er de tijd voor, je zweeft toch maar wat in de rondte; zo'n 4.000.000.000 jaar. Maar dan heb je ook wat! Duizenden, miljoenen, nee miljarden kleine wezentjes op jou, die die stof maken: Plastic!
Zoals de oplettende forummer misschien als is opgevallen, is het grote ronde wezen de Aarde, en is de Mens de wezentjes die de stof plastic maken. In onze huidige westerde economie produceren wij nogal wat rommel. Marspapiertjes, oude kranten, een gebroken glas, een tonnetje kernafval; het hoopt zich nogal op. Vroeg of laat komt die rommel allemaal in de aarde terecht. Zonde roept Greenpeace, maar misschien is dat juist de bedóeling van die aarde. Zoals hierboven genoemd wil de Aarde graag overleven, en heeft hij daarvoor plastic nodig. En dat maken wij fijn voor hem.

Wat is jullie idee hierover, of commentaar, of aanvulling...?
Ik zeg natuurlijk niet dat het zo ís.
Het is gewoon een theorie. Het plastic is natuurlijk ook maar een voorbeeld; het gaat om 'het idee'. Het is misschien een wat onwaarschijnlijke theorie, dat wel, maar het ís er wel een.