ff n paar gedichtjes geschreven onder schooltijd,ik had ineens weer eens inspiratie
tijd
de minuten verglijden als uren voorbij
is dit wat ik wil of is dit zoals gij
zei, een veel te moment dat verglijd voorbij
als gelde een eeuwigheid in mij
de eentonigheid van het even
de saaiheid van zonet, zoeven
alles glijd uiteindelijk voorbij
als gelde een eiwigheid in mij
schoon wit
het blad als sneeuw zo wit is zo schoon als kan
zal het vergaan zo blijft er dan
een herrinnering aan t pure wit
dat zat al aan de onderkant
gemaakt door de natuur
zo schoon zo wit zo puur
een contrast met de bovenkant van t blad
groezelig en groen
__________________
everybody dies in the end so have fun
|