Alle letters samen (postmodernistisch gedicht)

[Anne]

Ik ben taal.
Enkel alleen en allesomvattend.
Mijn gevoelens: de woorden,
mijn gedachten zijn zinnen.
Een wirwar, een chaos
en alle letters samen: mijn leven.

Puinhoop is taal.
Geheel en allesomvattend.
Rotzooi in lange verhalen,
lijden wordt langzaam gespeld.
Een donker moeras
en alle letters samen: mijn leven.

Ik ben taal.
Enkel alleen en allesomvattend.
Combinaties zijn stuk,
en woorden gaan dwalen.
Een doolhof, oneindig,
en alle letters samen: mijn leven.




Uitleg: vandaag had ik een mondeling, onder andere over het postmodernisme. En ik kwam er niet uit, ik kon alles wat ik bedacht niet meer verwoorden. Vandaar deze gedachte.

[Raeden]

komisch, en zeer waar. sluit wel mooi aan op de filosofische gedachte dat taal de allesomvattende structuur is waarin we gevangen zitten.
het ritme is niet je-van-het maar dat maakt in dit gedicht niet zo veel uit, de inhoud maakt heel veel goed

[Just Johan]

Ik ben in een bui waarin ik dit zeer kan waarderen; vraag me niet waarom, maar het is zo.

[Genesis]

mjah op zich wel te pruimen, maar mij zegt het niet zoveel

Offtopic: omdat je zo hopeloos was...

[Anne]

Genesis schreef op 06-07-2003 @ 02:46:
Offtopic: omdat je zo hopeloos was...

Even voor de duidelijkheid: één van de belangrijkste gedachte van het postmodernisme is dat álles taal is. Vandaar dit gedicht.

[Dreamerfly]

Ik vind het erg goed, in woordgebruik, qua inhoud en ritme!

(L)
Mar.