Mooie dingen overkwamen,
mooie dingen zijn ontstaan.
Uit het niets is iets gekomen,
en zo is het weer vergaan.
Waar eens de weg naar mijn geluk lag,
liggen de paden begroeid met mos.
Niets is dommer, te blijven wroeten,
in een ondoordringbaar bos.
En waar geluk was vielen tranen,
een hart van liefde brak als glas.
In een dag is de wereld veranderd,
want waar zand lag, groeide gras.
En alle mensen waren anders,
slechter, harder, en bovendien,
een ander soort dan waarvan ik was,
en ik vraag me af; was ik veranderd misschien?
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|