lucht
ik kijk naar de lucht...
de zon schijnt verblindend
vliegtuigstippen trekken als kroontjespennen
dikke strepen op lichtblauw vloeipapier
kleuren vervagen
gedachten verhelderen
schapenwolkjes trekken traag voorbij
de tijd vliegt
minuten worden uren
uren worden secondes
van niks bewust, ultime rust
nu ff niets...
ik doezel in slaap
mijn ogen trekken weg van de lucht
vallen dicht
en gaan weer open
ik schrik van een vogel
die zijn middagmaal bij elkaar scharrelt
tussen de omgewoelde aarde
en val weer in slaap
__________________
Een kus is een afdruk van een indruk die met nadruk vraagt om herdruk!
|