Om je maar niet te hoeven missen...
Als het geluid van een slechte melodie,
vallen de druppels op mijn gezicht.
Zoals de dag kwam kwam de nacht,
en het liefst beleef ik hem,
met mijn ogen dicht.
Zo vallen je woorden in het niets,
en lijkt niets erger dan jij.
Zo kan ik zien zonder te kijken,
lijkt alles zonder echt te lijken,
en zo ben ik mij.
En zo gaan de dagen sneller,
voor het besef er was besefte ik,
dat alles zonder je zo verliep,
Als vele druppels in mijn mond,
ademend totdat ik stik.
Ooit leefde je voort in de herinnering,
maar de herinnering vervaagd zo snel.
Ik kan je niet langer houden als je was.
Straks ben ik je misschien vergeten,
of erger,misschien vergeet je mij wel...
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|