Mijn vader sterft;
Als ik zijn hand vasthoud,
voel ik de botten door zijn hand heen steken.
Ik zoek naar woorden, maar hij kan niet spreken
En is bij elke ademtocht benauwd
Dus schud ik kussens en verstik de deken
Waar hij met krachtloze hand inklauwt
ik blijf als kind,
al word ik eeuwen oud,
en blijf als kind in eeuwige gebreke
Wij volgen een voor een hetzelfde pad,
en worden met dezelfe maat gemeten;
Ik zie mijzelf nu bij zijn bed gezeten
Straks is hij weg, en heeft nooit geweten,
hoe machteloss ik hem heb lief gehad