dromen vergaan...
Maar altijd was je een gedicht, een woord op papier.
En nooit was je echt hier, heb ik je bedacht?
Of heeft het lot je bij me gebracht, omdat ik droom.
Je vind het heel gewoon, maar ik ben verbaasd.
Dat een droom werkelijkheid worden kan, het gebeurt.
En ik weet dat het echt is, dat jij echt bestaat.
Maar wanneer een droom me verlaat, word ik wakker.
En ik vraag me af, wanneer jij dan weer gaat.
Zal het het daglicht zijn, dat ons scheidden zal.
Maar ik heb je in het zonlicht zien staan, je bent.
Nog steeds ben je er en ik heb je herkend, alweer.
Ik kan het niet nog een keer, dus ik wacht.
wachtend tot de dag, dat ook jij me verlaat.
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
Laatst gewijzigd op 15-07-2003 om 13:33.
|