Zij hoort hoe hij het huis instapt
natte haren, lieve lach
buiten regen binnen geluk
en zij stelt zichzelf de belofte
nooit meer bij hem weg te gaan
Ze hoeft niet meteen het mooie ‘ja’ te zeggen
ze moeten niet zo nodig
in een keer alles
want hun leven is voorlopig
voor nu even goed genoeg
Zoek die ene klank erbij
fluister zacht het mooiste woord
heb me lief
zoals je zei
ons geluk nog niet vermoord
Hij voelt hoe zij zijn haren streelt
zachte vingers, liefkozende blik
onder lakens boven matras
en zij stelen elkaars blikken
gretig omdat liefde niet te koop is
En ze hoeft niet meteen het mooie ‘ja’ te zeggen
ze moeten niet zo nodig
in een keer alles
want hun leven is voorlopig
voor nu even goed genoeg
Maar vanachter vanochtend weer gestommel
rust verstoord
wakker geschud wekker gestopt
weer uit elkaar
boeken kwijt brood vergeten
was het maar weer morgen
en zag ik je maar weer zo
ondertussen glippen de fijne jouw-gedachtes
door mijn herinneringen
op zoek naar grip
Geef me een foto van ons samen
een moment, een beeld geluk
Elkaar belovend
nooit meer loslaten
jij van mij
voorlopig voor altijd want
voor nu even goed genoeg lief
voor nu altijd goed genoeg
voorlopig even
goed genoeg lief
|