Het is zeker een soort van verlegenheid, maar soms vertikt ik het gewoon omdat ik er geen zin in heb. Waarom? Ik weet zeker dat mensen me toch niet zullen begrijpen, ze vinden mijn interesses raar en hoe ik praat ook.
Er waren een keer vrienden van mijn vriend hier en ze hadden het over 'de onzinnigheid van statistiek'. Ze waren telkens statistiek en kansrekenen aan het afkraken, tot ik er niet meer tegen kon. Ik ben ze gaan uitleggen wat het nut er van is, en sindsdien kijken ze me bijna niet meer aan... Ze vinden het raar, dat ik een meisje van 17 mensen van tien jaar ouder ga verbeteren en dat ík gelijk heb...
Waarom begrijpen ze me gewoon niet? Waarom ben ik altijd degene die zich aan moet passen aan gewoontes en interesses...?
__________________
- * - Deze sig is voor mijn allerliefste vriend - * -
|