Wauw, erg goed... Ik dat er taaltechnisch erg sterke dingen inzitten, degene die me het eerst opvallen:
- het gebruik van kleur in je gedicht; dat het gras zwart ipv groen is; de kleur zwart wordt eerder ook al opgewekt door de inkt.
- het gebruik van enjambement, waardoor dit een hele leuke zin wordt: 'maar zwart en de zon'
- hele mooie beeldspraak. Het leukste/sterkste vind ik dat je 'de ander stilmaant door je ziel-gewijde vinger op zijn/haar lippen te leggen' en dat je vertelt dat hij/zij met jouw ogen pas echt niets ziet, behalve zwart.
Een kort, erg krachtig gezicht met een duidelijke boodschap, die uitzonderlijk origineel en goed verwoord is

.