Ik lees zo af en toe de verhalen die hier gepost worden en ik dacht dat ik dat ook maar eens moet proberen. Commentaar gewenst!
Nog een paar weken. Het zweet breekt me nu al uit. Over 6 weken is het zover. Dan strijd ik tegen de Vijf. De vijf grootste en engste monsters die er ooit over deze aarde hebben rondgelopen. Ze zijn verschrikkelijk. Ik kan ze niet beschrijven. Oh, oke dan, ik zal het proberen. De eerste is groen en slijmerig. Als je hem alleen maar aankijkt val je in een diepe slaap. En je wordt niet meer wakker. Eng he? Ze worden nog enger. De volgende is groot en harig, met lange klauwen en kromme slagtanden. Hij eet mensen levend op en verteerd ze dan in 100 jaar, terwijl je nog leeft. Daarna de grote octopus. Voor elke arm die je afhakt groeien er 3 aan. En dan de schaduwdemon. Hij is nauwelijks zichtbaar en het schijnt dat je het pas na 30 seconden voelt als je door hem onthoofd wordt. Je leeft in ieder geval nog als hij je hoofd opeet. Zeggen ze. Maar ja, ze zeggen zoveel. Maar ik weet dat de laatste ook de dodelijkste is. Ze (want het is vrouwelijk, voorzover je dat van monsters kan zeggen) doodt zelfs andere monsters van 5 kilometer afstand. Je bent al dood voordat je weet dat er een monster is!
Dat zijn toch wezens die je niet in een donker steegje wil tegenkomen. Ook niet in een licht steegje, trouwens….
Huh, wat? Wie ik ben? En waarom ik vrijwillig deze nachtmerries opzoek? Dat is best een goede vraag. Jullie denken nu zeker dat ik gek ben? Of levensmoe? Wel, ik ben geen van beide. Wat zeg je? Of ik een grote strijder ben? Een hoge Elf met grote macht en grote vechtkunst? Een halfgod? Een machtige tovenaar? Een charismatische aanvoerder die door zijn zwaard de lucht in te steken een leger loyale mannen de strijd in stuurt, mannen die voor hem vechten en sterven, zonder op te geven? Ik moet jullie teleurstellen, ik ben geen van alle. Ik houd niet van strijd, ik ben er ook niet goed in. Ik heb nog nooit eerder in mijn leven een zwaard in mijn handen gehad, en ik bezit geen magische krachten.
Waarom ik dan toch de Vijf ga uitdagen? Dat komt door haar…. Ja, ook in dit verhaal gaat het weer over een meisje in nood, en ik ben dus de held die haar moet redden. Alleen weet ik niet of ik die titel ‘held’ wel verdien…. Maar noem mij dus maar de held, dan is het verhaal wat duidelijker. Zij is een prinses uit een ver land, want meisjes die in dit soort verhalen gekidnapt worden zijn bijna altijd prinsessen. Maar ze is ook het mooiste en liefste meisje dat ik ken en ik kan het dus niet uitstaan dat ze gevangen is gezet door die vijf monsters in plaats van dat ze naast me in bed ligt. Jullie weten hoe het werkt. Ik ga haar redden, en dan mag ik met haar trouwen. Want dat is nou eenmaal in sprookjes.
Nu hebben jullie waarschijnlijk medelijden met me. Een jongeman die zo verliefd is dat hij de Vijf gaat uitdagen, wat waarschijnlijk zijn dood wordt. Maar ik ben liever dood dan levend zonder haar! In ieder geval, ik kom over zes weken aan in het land van de monsters, dus als jullie over een week of acht horen dat de koningsdochter daar gaat trouwen met haar redder, juich dan voor me, ok? En als jullie niets horen, bid dan voor me………
__________________
In war there is only one favorable moment. The greatest talent is to know it. - Napoleon Bonaparte
|