weet ik niet.

[Mara Isa]

Met de terugkomst van de dageraad
Een haan wederom weer kraait
Het ochtendlicht, de staat bezaait
Voelden we het weer dat de wind ons bracht
Kenden wij een morgen,
En beleefden we de veerkracht,
Van een als eerstgeboren blad.
-
Het geluid van de sterren overweldigde mijn dromen
wat me ontwaken deed uit een onrustige realiteit
waar niet de zee overgaat in het land maar andersom,
waar de sterren ervoor kozen overdag te schijnen,
en zo de stilte bewaard werd,
voor 's nachts
-
hallo ik ben niet zo goed in opbouw enzo. en ik durf ook amper te posten omdat ik bang dat jullie me uitlachen.

[Halogeen]

Mara Isa schreef op 07-11-2004 @ 16:43 :
hallo ik ben niet zo goed in opbouw enzo. en ik durf ook amper te posten omdat ik bang dat jullie me uitlachen.

als meisjes zulke dingen zeggen breekt mijn hart <3. Als je hier al vaker bent geweest zul je tot de ontdekking zijn gekomen dat mensen eigenlijk nooit worden uitgelachen om hun gedichten, ik kan het me althans niet herinneren dat zoiets is voorgekomen. Dat om mee te beginnen.

Ten tweede, ik vind je tweede strofe erg mooi. Heel dromerig en sfeervol beschreven. Ik heb daar nog wel een punt van kritiek. Je eerste twee regels neigen erg naar een bepaald ritme, wat je niet weet door te zetten in de verdere strofe. Misschien dat je daar nog aan kunt werken.
Je eerste strofe vind ik wat minder. Het komt wat geforceerd over. De vergelijking met de haan vind ik niet zo gelukt en de rijm lijkt niet natuurlijk, maar heel gedwongen.

[Mara Isa]

Dat tweede stuk, het verhaal van de sterren.
zit eigelijk op een bepaalde manier in mijn hoofd, en ik besef wel dat ik dat niet zo over kan brengen.
eerst rustig, verteld hoe het was, en dan opeens de paniek dat alles vreemd is. En dan de nachtrust. En ik dacht niet dat dat in één en dezelfde sfeer zou passen. vandaar.
en bedankt voor jouw post he

[swashy]

k vin het wel een mooi gedicht. De eerste strofe vink wat minder als de tweede.

[Halogeen]

Mara Isa schreef op 07-11-2004 @ 17:23 :
Dat tweede stuk, het verhaal van de sterren.
zit eigelijk op een bepaalde manier in mijn hoofd, en ik besef wel dat ik dat niet zo over kan brengen.
eerst rustig, verteld hoe het was, en dan opeens de paniek dat alles vreemd is. En dan de nachtrust. En ik dacht niet dat dat in één en dezelfde sfeer zou passen. vandaar.

Het zijn dus eigenlijk twee aparte gedichten? Dan had ik meer woorden genomen om in je tweede gedicht te beschrijven wat je wilt. Ik denk dat je heel goed weet wat je wilt en je hoeft je niet per se aan een bepaalde vorm te houden of iets dergelijks. Die paniek bijvoorbeeld, die je wilt beschrijven, doe dat! Paniek kun je niet hetzelfde vertellen als rust, dus gebruik andere woorden en een andere vorm. probeer eens wat.

[Mara Isa]

ja, het zijn idd 2 verschillende dingen.
en ik heb besloten dat ik jullie tof vind en dat ik nog eens wat ga posten