-Bam- het is de ochtend,
die me in het gezicht slaat.
Ook mijn hart duwt me terug
het matras in
en ik houd mijn ogen stijf gesloten.
Een kleine traan
kruipt over mijn wang,
wanneer de zon
een streepje achterlaat
op het hagelwitte laken
Ruimte te over,
ik sla mijn armen wijd open,
en voel de leegte
die steekt
messcherp en ijskoud.
Voor jou...
Laatst gewijzigd op 30-11-2004 om 18:22.
|