| 
		
		-Bam- het is de ochtend,die me in het gezicht slaat.
 Ook mijn hart duwt me terug
 het matras in
 en ik houd mijn ogen stijf gesloten.
 
 Een kleine traan
 kruipt over mijn wang,
 wanneer de zon
 een streepje achterlaat
 op het hagelwitte laken
 
 Ruimte te over,
 ik sla mijn armen wijd open,
 en voel de leegte
 die steekt
 
 messcherp en ijskoud.
 
 
 Voor jou...
 
	 Laatst gewijzigd op 30-11-2004 om 19:22.
 |