Als dit gedicht niet mag,verwijder hem dan maar.
Ik post hem hier NIET voor de psychische kant, maar voor (als het nodig is) verbetering.Omdat ik denk dat sommige zinnen niet lekker lopen. Misschien verkeerde woordkeuze... Ik weet niet
Twijfel of niet?
de tijd gaat langzaam voor iedereen voorbij
maar voor mijn gevoel staat hij stil
voel me doodongelukkig in plaats van blij
en leven is het enige wat ik niet meer wil
daarom moet en ga ik uit dit leven stappen
maakt niet uit op welke manier het zal zijn
of ik me nou kapot moet snijden,ophangen of dood laat trappen
alles is beter dan deze constante pijn
als ik mezelf nou eens met een vleesmes kapot snij
mijn pols tot bloedens toe openrijt
dan is dit alles na een paar uur lijden en bloeden voorbij
of kost dat teveel tijd? en wil ik dit leven sneller kwijt?
ik kan me erger laten mishandelen,ben toch al helemaal blauw
en mensen die me dood willen trappen zijn er overal
en anders spring ik gewoon van een of ander hoog gebouw
ik krijg geen lucht en stik, of mijn nek breekt door de val
als ik het niet kan of wil slik ik handenvol zware medicijnen
zoveel dat er iets fout gaat en niets meer voel
misschien laat ik me op een ander manier verdwijnen
door mezelf op te hangen,word een hangend lijk,gestikt en koel
of een trein de 40 meter per seconde aflegt
moet ik dat? gaat dan dit leven niet meer door?
dan sta ik,en komt een trein razendsnel bij mij terecht
leven weg en kapotte lichaamsdelen blijven achter bij het spoor
uiteindelijk heb ik gekozen, ben weg,het is voorbij
het maakte me niet uit op welke manier het zo kon zijn
ik heb geen idee hoe het nu is op de wereld zonder mij
maar ik heb wat ik wilde,ik voel niets,geen woede,verdriet of pijn
de tijd gaat normaal voor iedereeen door
maar voor mij staat hij letterlijk stil
ik ben weg,behalve mijn overreden lichaam op het spoor
maar is dit denkbeeld nou echt wat ik wil?
|