Ver-werpen
“Janoekovitsj verwerpt uitslag”. Mooi is dat. Ik wil dat ook, verwerpen. Alles het liefst. Dat zou een mooie chaotische wereld opleveren. Als iedereen alles maar zou verwerpen. Prachtig! Ik hou van chaos, een te drukke stad waarin je verdrinkt, zodat alles rust is. Een leeg polderlandschap, dat is ook chaos, omdat je dan lekker kan denken. En er is veel om over na te denken. Bij een te lange leegte, wordt het zelf chaos, bij mij tenminste. Daarom moet je af en toe genieten, en alles vergeten. Leef boven je stand, het doet een mens goed. Maar goed, verwerpen dus.
“Ik verwerp die vier voor dat tentamen”
“Waarom?”
“Omdat ik het totaal niet eens ben met de puntendeling, er is gefraudeerd, echt wel!”
“Maar student nummer 2016632, er is niet...., er zou...., verwerpen?Wel heb ik...”
“...verwerpen ja. Ik verwerp alles wat me niet zint”
“Dan verwerpen wij dat weer”
“Verzin zelf iets, gekke ambtenaar. En lui bovendien”
“Relschopper”
“Ik verwerp, dus ik leef”
En zo is het.
Ik verwerp de tijd. Ik kom telaat op mijn werk, ook dat verwerp ik. Ik werk niet, ik leef. Ik verwerp. Alle treinen rijden op tijd. Want ik verwerp de tijd. Voorgoed, het liefst, al kun je niet iets voorgoed verwerpen als je de tijd al hebt verworpen. Of is alles dan voorgoed? Iets om over na te denken misschien.
Ik verwerp de gekte van dit bestaan. Ik verwerp de honger die ik niet heb maar anderen mensen wel. Ik heb alleen trek, en daarmee uit. Ik verwerp ook dat en eet niets meer. Het liefst ook niet eens uit principe, ook dat zal ooit verworpen worden. Die verdomde principes, er zijn alleen maar oorlogen uit ontstaan.
“U bent moslim?”
“Ja, hoezo?”
“Dan gaan we vechten!”
O, zit het zo. Ja het zit “zo”, al jaren zit het “zo”. Eén van de mooiste verwijswoorden van de Nederlandse taal, omdat ie “zo” verwijsloos is als het maar zijn kan.
Als kleuters kennis hadden van de Nederlandse taal dan zouden zij ook verwerpen. Lak aan regels, behalve als het om knikkeren gaat. Daar zijn duizenden regels die, al naar gelang het succes van de stoerste en sterkste knikkeraar verworpen worden als het hem uitkomt. En ik zeg “hem”, want alleen mannen knikkeren. Ik heb ook het idee dat vooral mannen dingen “verwerpen”. Vaak zijn zij het die kicken op ultieme macht. Die gewend zijn dat ze altijd alles voor elkaar krijgen. Altijd het laatste stukje taart, altijd de grootste lappen vlees op het bord en altijd die overwinning. Altijd.
Een oproep aan alle machthebbers in deze wereld, meneer Joenakovitsj voorop, laten we stoppen met het verwerpen. Het enige dat u daarvoor moet doen is gewoon het eeuwige mokken verwerpen en het accepteren omarmen.
En dan maken we van dat kleutergedrag gewoon een Olympische sport, ver-werpen. Met de onderdelen witgoed, meubilair en,mijn favoriet, single(s) van de Tokkies
---------------------
Verwerpen, mooi woord...verdomme....
__________________
"In het holst van de nacht gebeuren de vreemdste dingen in het leven van een gepassioneerde volkszanger" (1845:William Sheffield, filosoof)
|