Hoe begin je een script/verhaal ?

[kinine]

Euh,
Heeft iemand tips hoe je het best een script, of in ieder geval een verhaal goed op papier (pc) kan zetten?

[I C U]

Zet wat gedachten op een rijtje, bedenk wat je wilt schrijven. Vaak speelt er bij mij een regel of een woord door mijn hoofd waarmee ik dan wat ga doen... Het resultaat is niet altijd goed, maar soms ook wel

[Ikkuh1]

Meestal heb ik opeens een zin in mijn hoofd waarvan ik denk: "Daar kan ik een verhaal bij maken"
ik verzin de eerste zin meestal en daarop baseer ik een verhaal.
Doen julllie dat eigenlijk ook?

[Reynaert]

Dromen. Denken. Doen.

[Ndimension]

Je moet geen vast plan hebben.
Je begint gewoon met schrijven en je ziet wel waar het begin begint en waar het einde eindigt.

[Uice]

Zoals Harry Mulisch zei (de ideeën over schrijven van Mulisch zijn vrij waardeloos, maar hierin heeft hij wel gelijk): een verhaal moet een skelet hebben. Je moet het niet kunnen zien, maar toch duidelijk kunnen zien dat het er is, zoals bij een mens.

Zet dus eerst een duidelijk skelet op, een schema. En ga daar dan in schrijven.

Het advies om zomaar te beginnen is misschien leuk, maar levert vaak waardeloze verhalen op, vooral als je verhalen van langer dan een pagina op tien maakt.

[Vogelvrij]

Je bedenk meestal van te voren wel wat ik ga schrijven. Vaak speelt er ineens een woord of zin of zo door mijn hoofd, daar wil ik dan iets mee gaan doen. Soms ga ik ook gewoon aan mijn bureau zitten en begin ik gewoon, maar dat wordt maar heel zelden echt wat Het is toch het handigst als je van te voren een beetje bedenkt wat je wilt gaan doen, hoe je hoofdpersoon in elkaar zit en hoelang je het wilt maken

[yavanna]

soms bedenk ik van tevoren een verhaal en dat ga ik opschrijven, maar meestal komt het gewoon in m'n hoofd op. Helaas worden dat dan allemaal losse onsamenhangende stukjes, dus misschien is dat niet goed als je echt graag een lang(er) verhaal wilt schrijven.
Probeer je aan de volgorde te houden, dus eerst het begin, en niet ineens in het midden verdergaan omdat je niet verder komt...
En inderdaad, je moet ook weten hoe het verhaal gaat lopen en waarom.

[Tovenaar]

Soms beginnen de toetsen gewoon uit zichzelf letters op papier te zetten, soms spookt er midden in de nacht ineens een geniale en briljante (in mijn ogen dan ) zin door mijn hoofd die ik opschrijf en waar later een verhaal uit rolt. Eigenlijk is het bij mij zelden zo dat ik achter m'n computer of schrijfblok ga zitten met het idee van kom, ik ga een verhaal schrijven, waar gaat het over. Maar als ik eenmaal een idee of een begin van een idee heb, probeer ik wel altijd alles wat er in me opkomt op te schrijven en dat zoals Mulisch het noemt ''skelet'' te ontwikkelen.

Overigens vind ik beginnen nooit zo'n probleem, het is vooral lastig om te zorgen dat er in het begin al spanning in het verhaal zit. Want je wil het toch opbouwen, met als gevolg dat het begin vaak behoorlijk saai wordt. Althans bij mij.

[Vogelvrij]

Tovenaar schreef op 13-01-2005 @ 17:27 :


Overigens vind ik beginnen nooit zo'n probleem, het is vooral lastig om te zorgen dat er in het begin al spanning in het verhaal zit. Want je wil het toch opbouwen, met als gevolg dat het begin vaak behoorlijk saai wordt. Althans bij mij.

Ja, precies! Beginnen is het probleem niet, maar de rest...

Eerst heel moeilijk doen wat betreft onderwerpen en geniale dingen verzinnen, daarna die dingen meedogenloos aan de kant gooien en gewoon beginnen met schrijven.

[Soapsie]

Meestal hoor ik ergens een zin of gewoon een paar woorden en krijg ik ineens een idee voor een verhaal. Soms heb ik ineens een mooie titel in mijn hoofd, dan maak ik daar een verhaal bij. Meestal als ik een plan opzet voor het verhaal, dan veranderd dat toch wel weer terwijl ik aan het schrijven ben. Mezelf dwingen een onderwerp te verzinnen werkt niet, je moet gewoon wachten op een ingeving (of zoiets ) Dan gewoon beginnen met schrijven, totdat het saai wordt, een einde aan maken en stoppen...

Kus Soapsie

Overhaast beginnen en de tekst te snel naar buiten gooien. Ik werk niet met skeletten of schema's, maar mijn verhalen zijn dan ook zelden langer dan drieduizend woorden.

Ik denk dat wanneer je bij een kort verhaal zelf al weet hoe het einde is, je er te snel naar toe wilt werken en dat de lezer het van mijlenver al aan ziet komen. Het maakt het voorspelbaar, want de voorkennis sluipt in je stijl. Misschien, als het verhaal voor jou als schrijver net zo ontvouwt als het voor een lezer zou doen, dat het vloeiender en boeiender is. Maar dat weet ik niet zeker. Het is meer een excuus voor mijn belabberde wijze van verhalen produceren.

LUH-3417

[niam]

LUH

Goed dat je die laatste zin er zelf aan vast plakte

[kinine]

oke thnx
jullie horen nog van me