vaak down- wel of niet naar psycholoog?

[TinyDancer]

hai. tja, hoe zal ik het zeggen.. dat valt niet in zon berichtje uit te leggen maar ik zal het proberen. ik ben nogal vaak down. al heel lang, zitten ook genoeg periodes tussen dat er niets aan de hand is, maar als ik eens goed kijk ben ik eigenlijk bijna elke dag wel even down/teleurgesteld in mensen. daartussen zitten ook genoeg dagen dat ik me helemaal vrolijk voel hoor. ik ben echt niet altijd down. k probeer er gewoon mee te leven, maarja..... zoals vandaag. de hele dag ben ik al down. Ik probeer me wel tot dingen te zetten, zoals studeren (k studeer psychologie, geen wonder dan dat ik me psychisch niet helemaal in orde voel he ) ofzo, maar er blijft een verdrietige sfeer hangen. ik heb op die momenten nergens zin in, zie ook nergens echt het nut van in. naar college gaan en met mensen omgaan daar zet ik me wel voor in, maar ik heb er vaak niet veel zin in. ben gewoon down en ik weet ook wel dat de enige manier is om dat op te lossen veel aandacht van vrienden is.. maar of dat echt de reden is? ..misschien stel ik me gewoon aan.....
probleem is iig dat ik niet zo heel veel echt close vrienden heb. ja, natuurlijk op college ken ik genoeg mensen, ik heb een heel lief vriendje, aan de andere kant van nederland woont mn beste vriend mr die zie ik dus ook niet zo vaak... ach. ik mis echt "contact"- aan de andere kant voldoen de meeste mensen niet aan mijn eis. en dat kan ik niet veranderen, dat is nou eenmaal zo.
"leuke nieuwe mensen" ontmoeten lukt dus ook niet echt. ik denk altijd heel snel dat mensen me niet boeiend vinden. k ben heel snel teleurgesteld in mensen, ookal weet ik ook diep van binnen ook wel dat die mensen het niett slecht bedoelen.
vroeger (tot ong. april vorig jaar) had ik een beste vriendin. en dan ook echt, een beste vriendin. ze was en is nog steeds een geweldig persoon. helaas hebben we ruzie gekregen waardoor we geen contact meer hadden. het contact is nu gelukkig terug, maar elke keer is het weer de vraag of ik haar nog wel weer zal zien. zo heb ik haar vorige week gezien, maar sindsdien (behalve 1 sms) niks meer van haar gehoord. dus is dat ook weer onzeker, en daar voel ik me dan ook weer verdrietig om. heb het ook erg moeilijk gehad met onze ruzie etc.

..t probleem kan zijn, ik ben op de middelbare school veel gepest/genegeerd, hierdoor is er nogal wat 'schade' aangericht in mijn vertrouwen.

maar goed. ik heb mezelf aardig lopen analyseren zoals je ziet. ik weet niet wat ik moet doen. naar een psycholoog, of stel ik me gewoon aan en moet ik ermee leren leven? kan een psycholoog mij eigenlijk wel helpen dan?

[netram]

Profiel van TinyDancer

TinyDancer
Lid
Lid sinds: 01-07-2004
Aantal posts: 20 (0.10 posts per dag)
Laatste post: 12-01-2005 23:52
Homepage:
Fotoboek: Klik hier voor de pagina in het fotoboek van TinyDancer
Contact:
..of verstuur TinyDancer een privébericht!
ICQ nummer:
MSN emailadres:
Geboortedatum: 17 August 1985
Geslacht vrouw
Woonplaats ver weg
Hobby's
Schooltype/studierichting psychologie

en dat kan je den zelf niet bedenken?

[Freestyler*]

netram schreef op 13-01-2005 @ 00:29 :
en dat kan je den zelf niet bedenken?

je bent zelf ook zo lekker objectief
sommige signalen negeer je waarschijnlijk gewoon etc

Maar je zou het kunnen 'proberen'. Kijken wat de psycholoog zegt. HEt kan geen lwaad waarschijnlijk

[coopergirl]

misschien stel ik me gewoon aan.....

Het is een gevoel, jouw gevoel. Voor jou is waarheid, daar gaat het om! Of het dan wel of niet raadzaam is hulp te zoeken kan jij waarschijnlijk beter over oordelen. Indien je er zelf niet uitkomt, kun je het allicht proberen..

Sterkte overigens

TinyDancer schreef op 12-01-2005 @ 23:52 :
of stel ik me gewoon aan en moet ik ermee leren leven? kan een psycholoog mij eigenlijk wel helpen dan?

Een psycholoog opent je wegen, hij praat met jou zodat je je eigen probleem ziet waarom je zo verdrietig bent. Zou je toch moeten weten als je psychologie studeert?

Als je het gevoel hebt dat je zeer vaak down bent ga je jezelf analyseren. Dit is natuurlijk goed om erachter te komen wat je probleem is. Je hebt zelf een bepaald gevoel over hoe de dingen zijn gelopen, bij elk stukje dat je analyseerd kleeft jouw visie. Het probleem hiervan is dat verstand en gevoel gaan botsen, je denkt te weten waarom het fout is gegaan (logisch denken) en tegelijker tijd graaf je in je gevoel die zegt hoe je bij die situatie voelde. Dan ga je vervolgends denken, ik heb me aangesteld ik had me neit klote hoeven voelen. Dat is dan de botsing tussen het logische redeneren en je gevoel, die probeer je op elkaar af te stemmen wat soms tot oneindige cirkels leidt.

Het is moeilijk om de essentie van een complex probleem te ontdekken soms. Iemand anders kijkt er neutraal tegenaan en kan daarom nuchter analyseren waar het probleem zit. Samen met die persoon kan je kijken hoe dat verbeterd kan worden...

Probeer toch eens te kijken in je omgeving of er misschien iemand is waar je het persoonlijk over jou kan hebben, wellicht neemt dit het down gevoel weg. Mensen op jouw opleiding zijn misschien geen vriendinnen waar je close mee bent, maar je voelt wel aan of je iemand kunt vertrouwen of niet. Een hechte band onstaat als je dit soort dingen deelt, het is nog niet voorgekomen, misschien kan jij hierbij de eerst stap zetten.

Hoop dat je er wat aan hebt...
Als je last blijft houden zou ik gewoon eens langs gaan.

[TinyDancer]

hai, ik heb misschien een wat fout beeld van mezelf geschetst in mijn post.. op t moment dat ik dat schreef was ik down, dus alles klinkt nogal negatief.
ik ben eigenlijk een "leuk, vrolijk" persoon zoals veel van mijn vrienden me zouden omschrijven. houd van lolmaken, gek doen, diepe gesprekken en doorzakken- zoals t studenten betaamd. met t enige probleem dat ik me tussendoor vaak rot voel../negatief denk.
ik heb trouwens besloten om wel naar een psycholoog te gaan. bedenk wel, dat is een grote stap. naar de psycholoog = ik ben zielig en kan t zelf niet. en das moeilijk toe te geven, niet waar?

iig allemaal bedankt voor de reacties, alleen die van "je studeert psychologie, dan snap je dat toch wel/ kan je dat wel zelf uitdenken", die vind ik nogal kortzichtig. ik studeer t net 5 maandjes, objectief naar jezelf kijken is NOGal moeilijk, en volgens mij hadden ze gelijk toen ze zouden "elke psychologiestduent is zelf ook een beetje gek". ik kan er van mijn opleiding zo al 3 opnoemen die baat zouden hebben bij een psycholoog (verder hele lieve mensjes hoor)..