Gemis

[vidaaa]

Gemis

Zoals de ster van mijn plafond valt
verdwijnt de onschuld uit mijn leven
Gekoesterd lachen zal ik nooit meer
als in de jeugd aan mij gegeven

Ik ben Achilles niet vergeten
Ook ik was kwetsbaar op z´n tijd
maar sinds de jeugd mij heeft verlaten
ben ik een schaduw in de strijd

En nu ik echt zal moeten leven
verschijnt een kleine hindernis
die nog te groot blijkt om te nemen
die mij zal tonen wat ik mis

De wereld als een laatste maaltijd
zal ik behappen tot de dood
De lekkernijen van het leven
zijn mij het smeersel op mijn brood

Maar mooier dan mijn jonge jaren
zal niets meer wezen, ben ik bang
Ben ik mijn ouders dank verschuldigd
nu ik een leven lang verlang?

Het lekkere ritme valt direct op, mooi gedaan!

Zoals de ster van mijn plafond valt
verdwijnt de onschuld uit mijn leven
Gekoesterd lachen zal ik nooit meer
als in de jeugd aan mij gegeven

Ik ben Achilles niet vergeten
Ook ik was kwetsbaar op z´n tijd
maar sinds de jeugd mij heeft verlaten
ben ik een schaduw in de strijd

Dit vind ik het mooiste stuk, verder vind ik het ook mooi, maar het doet me niet zoveel meer. Misschien iets te her(ver?)halend.

[Landslide]

Erg mooi, heel herkenbaar ook. Het ritme leest lekker, de Achilles vergelijking is mooi.. Hulde, enzo.

[Anne]

Heerlijk ritme inderdaad! De inhoud is ook erg mooi, leest gewoon heel lekker.

[Augustus]

Wat een geweldig ritme! Daarnaast spreekt de inhoud mij erg aan en vind ik het einde prachtig! Goed gedaan!

[=zwart wit=]

vidaaa schreef op 23-01-2005 @ 12:17 :
nu ik een leven lang verlang?

leuke afsluiting.
zoals al meer gezegd moet ik toegeen dat het heel goed loopt. de inhoud spreekt me wat minder aan eigenlijk .

De wereld als een laatste maaltijd
zal ik behappen tot de dood
De lekkernijen van het leven
zijn mij het smeersel op mijn brood

deze ergelijking is zeker leuk, alleen ind ik dat hij niet echt aansprekend is. mss is dat persoonlijk, maar je gedicht lijkt niet echt krachtig.

Zoals de ster van mijn plafond valt

leuke vergelijking!

[Damanja]

wat een ritme, wat een maat! ik swing op je gedicht ik dans op papier

[Lalala1111]

Damanja schreef op 25-01-2005 @ 15:56 :
wat een ritme, wat een maat! ik swing op je gedicht ik dans op papier

Is dat je standaard reactie?

[xineof]

Vaak is het moeilijk om dit - meest bekende - metrum goed neer te zetten: jou is dat zeker gelukt. Qua regellengte en lettergrepen zit je zeker goed. Ook kom je soms met verassende zinsconstructies zoals: zijn mij het smeersel op mijn brood. Omdat het zo'n deinend en opvallend ritme is heb je wel het gevaar dat men zich enkel laat meevoeren op het ritme, maar als iemand zorgvuldig leest zal dat niet gebeuren.

Minder vind ik de signaalwoorden en de rijm: de signaalwoorden zijn vaak wat cliché waardoor het gedicht wel heel erg een verhaaltje wordt. Ook de rijm is soms wat voor de hand liggend: bijv. tijd / strijd. Soms is de vorm wat teveel aangepast aan het ritme heb ik het idee, en daarmee vaak ook het woordgebruik. Op zich draag je de boodschap wel uit, maar echte bijzondere woorden of zinnen komen niet echt tot hun recht vind ik.

[vidaaa]

ben er zelf ook niet helemaal tevreden over, na de eerste 2 strofes was de inspiratie op en heb ik het maar een beetje 'afgeraffeld' om in ieder geval het ritme goed te houden

bedankt voor alle reacties