Oke hier komt dan nu mijn suggestie. Ook niet echt goed, maar wel een suggestie
Ik ben kleiner
Kleiner dan de kleinste korrel zand
De wind neemt me mee
Mee naar zijn eigen land
Zo klein, dat niemand me mist
Het valt ze niet op
Als ik langs ze vlieg
Voelen ze een vlaagje lucht
Maar het verdriet is groter
Groter dan de grootste berg
De tranen zijn voller
Voller dan het diepste meer
Ze kijken er niet van op
Gaan verder met hun werk
Ze zullen me niet missen
Dat hebben ze nooit gedaan
Volgens mijn gevoel kan je nu de laatste alinea op verschillende manieren intepreteren. Op de manier zoals als jij hem geschreven had, maar nu ook op de manier dat ze niet op kijken van het verdriet etc... ofzo...... jaja, logica a la kimry...