Verweg liefde
Telkens weer vang ik je traan
met lepels vol verdrietigheid
je pronkt en pruilt wel dagenlang
ik hou tot in de eeuwigheid,
van jou.
Je slaat en stompt mijn lichaam blauw,
voor mij de allermooiste kleur!
Je snoert mijn mond met vuistenslag
maar 't was je eerste oogopslag,
toen ik viel.
Vergaat mijn liefde op een dag,
Of droomt het hart nogsteeds van jou?
Mijn moeder schudt haar hoofd en zegt:
Kind, je koffie is al koud.
----------------------------------------
Hmmm ligt het aan mij of maak ik alleen nog maar slechte gedichten?

der klopt weer iets niet...