Naar krakend verse sneeuw
's ochtends om een uur of zeven
Verlangen naar schaatsen in de avond
als de lichtjes aan zijn en de muziek.
Maar waarheid blijft pijn en liefde
is er enkel voor zij die het verdienen
En zij met haar stralend zilv'ren hart
ik lachte om hun liefde maar grienen
- deed ik ook -
Ik wilde dansen, springen!
en het liefst de hele wereld rond
Liep op mijn tenen in mijn spitzen,
alsof withete pijn voor mij niet bestond.
Nu restten enkel de lage tonen nog
de dans ontsprong aan mij - zoals dat heet -
En ik - zij, die zich vastklampt aan het verleden
kreeg mijn verlangens niet voor het geven
van mijn leven.
Laatst gewijzigd op 05-02-2005 om 11:43.
|