Twijfelen over je gevoelens...

[LA BLADIRA]

Hey allemaal,
Ik heb al meer of acht maanden iets met mn vriendje. En alles gaat heel goed, hij is een schat van een jongen. Maar ergens weet ik niet goed meer wat ik voor hem voel. Ik zie hem graag, dat weet ik, maar ergens mis'k ook mn vrijheid.... En dan helemaal niet in de zin van andere jongens enzo HELEMAAL niet, gewoon weer alleen aan me zelf moeten te denken. En ergens voel ik ook dat het niet de 'man van mn leven is' (ok klinkt stom, maar kweet het niet beter te verantwoorden) hij is een schat maar in sommige dingen verschillen we te veel. Ik weet nu echt niet meer wat gedaan, aan de ene kant wil ik hem niet kwijt, want heb nog nooit met iemand gehad wat ik met hem heb, maar dan heb ik ook die andere gevoelens... Ik ben gewoon bang een grote fout te maken, omdat ik weet dat ik hem wel graag zie...

[Multilot]

ik heb hetzelfde gehad en liet het te lang doorgaan. Uiteindelijk heb ik het maar uitgemaakt. We hebben elkaar toen een hele tijd niet gezien, maar sinds kort kunnen we weer praten als eerst en weer ontzettend met elkaar lachen. Dit keer zonder dat we denken verliefd te zijn.

Bij twijfel zou ik het er met hem over hebben of het uitmaken

[CanYouHandleMe]

ik heb precies hetzelfde momenteel! en het is zó erg..
ik wil hem niet kwijt, maar ik voel ook dat sommige dingen gewoon niet goed zitten.. en ik kan wel proberen het uit te praten, maar ik weet niet of ik nog wel genoeg voel om dat zinvol te laten zijn..

het enige dat ik weet is dat ik met hem móet praten.. maar dat is ZO moeilijk (vooral omdat hij gewoon niks in de gaten lijkt te hebben.. argh )

[LA BLADIRA]

versta je heel goed hoor, bij mij heeft hij ook niks door... Ik doe ook nog altijd heel vriendelijk tegen hem. Er is gewoon geen reden voor opeens anders te doen echt. Ik wil er ook over praten maar weet totaal niet hoe begonnen. En wil hem niet kwijt, hij is mn lief en mn beste vriend in 1 ...

LA BLADIRA schreef op 29-01-2005 @ 17:54 :
versta je heel goed hoor, bij mij heeft hij ook niks door... Ik doe ook nog altijd heel vriendelijk tegen hem. Er is gewoon geen reden voor opeens anders te doen echt. Ik wil er ook over praten maar weet totaal niet hoe begonnen. En wil hem niet kwijt, hij is mn lief en mn beste vriend in 1 ...

hmm broer/zus relatie alsi k het zo lees..
maar als hij je kust voel je dan nog kriebels of een lekker gevoel, of is het alleen de gewoonte?
En als je hem een tijdje niet ziet, verlang je dan echt naar m of is het meer, leuk om m weer te zien.
Ik denk dat je je dit soort dingen moet afvragen. Ben je nog gek op m, of zie je hem meer als een hele goede vriend.

[LA BLADIRA]

Meestal heb ik nog wel kriebels, en als'k hem even niet kan zien, mis'k hem ook enorm, maar soms ook helemaal niet
ben beetje ingewikkeld mens
Maar ik denk dat ik ook een beetje met het serieuze zit...
Ik moet al de hele familie van hem ontmoeten, naar de schoonfamilie feestdagen vieren enzo. En ik mis dan een beetje weer zoals het vroeger was, gewoon dat met mijn familie vieren enzo. Want dat gaat nu niet, mijn familie wilt hem niet ontmoeten, maar ik mag mee naar zijn familie dus ja, zo gaat dat dan ook...

[Fatal Exception]

Mannen en vrouwen verschillen sowieso. Dat is ook hetgeen beide sekses tot elkaar aantrekt.

Als de relatie verder goed gaat, je mist hem als hij er niet is, dan is de verliefdheid overgegaan in 'houden van'. Lijkt me prima, houden zo zou ik zeggen!

[Cookie]

LA BLADIRA schreef op 30-01-2005 @ 12:48 :
Meestal heb ik nog wel kriebels, en als'k hem even niet kan zien, mis'k hem ook enorm, maar soms ook helemaal niet
ben beetje ingewikkeld mens
Maar ik denk dat ik ook een beetje met het serieuze zit...
Ik moet al de hele familie van hem ontmoeten, naar de schoonfamilie feestdagen vieren enzo. En ik mis dan een beetje weer zoals het vroeger was, gewoon dat met mijn familie vieren enzo. Want dat gaat nu niet, mijn familie wilt hem niet ontmoeten, maar ik mag mee naar zijn familie dus ja, zo gaat dat dan ook...

waarom wil jou familie hem niet ontmoeten?

[LA BLADIRA]

het is vooral mn vader die er een probleem van maakt... Ik ben nog te jong om een relatie te hebben, het kan toch niet serieus zijn volgens hem en zo'n dingen. Hij wilt pas een jongen van me ontmoeten als ik een verlovingsring heb zegt hij hij is dus nog al ouderwets. Maar het maakt wel alles moeilijker vind ik

Ik heb het wel eens uitgemaakt omdat ik zo twijfelde en dat is één van de domste dingen die ik ooit gedaan heb, maar bij jou kan het natuurlijk precies andersom zijn. Goed nadenken en afwegen, en als je het nog niet weet, weer nadenken, etc. Geen overhaaste beslissingen nemen en vooral naar je eigen gevoel luisteren niet naar wat anderen zeggen.

[Yawn !]

Ik werd gedumpt omdat 'zij' twijfelde. Er was een weekend van verdriet, en 2 dagen later kwam ze terug. Je weet pas precies wat je voor iemand voelt als je hem/haar kwijt bent.

Praten is denk ik de oplossing. Uitmaken en jezelf tegenkomen, is lullig voor jezelf, maar al helemaal voor je partner. Die zou dan de dupe moeten worden omdat jij twijfelt.

[CanYouHandleMe]

ik heb het gister uitgemaakt omdat ik 'twijfelde' (maar dacht het toch zeker te weten).. maar nu twijfel ik des te meer

is dat een normale reactie, of kan dat idd betekenen dat ik een verkeerde beslissing heb genomen?

@ CanYouHandleMe: Ik heb mezelf ook zo gevoeld. Ik heb het ooit uitgemaakt met een vriend omdat het niet meer ging. Ik twijfelde, maar was nog wel enorm verliefd. Nu merk ik dat ik er nog steeds mee zit, en het is al iets van 7 maanden uit ofzo. Praat er met hem over, als dat gaat! Dat lucht echt op.

@ TS: zo voelde ik me dus ook in die relatie, enorm vertwijfeld over mijn gevoelens. Ik hield van hem, maar op welke manier? Ik was verliefd, maar het ging gewoon niet meer. Ik heb de keuze gemaakt om de relatie te beëindigen, en natuurlijk heb ik er spijt van gehad. Om hem met andere meiden te zien doet nog steeds pijn. Maar ik heb er een hele goede vriend voor terug gekregen, die steeds voor me klaar staat, blij voor me kan zijn als er iets goeds gebeurt, ook op liefdesgebied, en iemand waar ik mee kan huilen en lachen.
Keuze's zijn lastig, maar je moet ze maken. Als hij net zoveel om jou geeft, als jij om hem, dan maakt het niet uit welke keuze je maakt.

Sluit me verder aan bij Anneka

[Knutselsmurfie]

Misschien is dat bij iedereen anders, maar bij mij is twijfel altijd nee. Ik ben vroeger te vaak een relatie aangegaan met twijfels en deze liepen nooit goed af. Ik moet er echt voor de volle 100 procent achter staan, anders begin ik er niet aan.

[CanYouHandleMe]

Daydream-ster schreef op 31-01-2005 @ 12:39 :
@ CanYouHandleMe: Ik heb mezelf ook zo gevoeld. Ik heb het ooit uitgemaakt met een vriend omdat het niet meer ging. Ik twijfelde, maar was nog wel enorm verliefd. Nu merk ik dat ik er nog steeds mee zit, en het is al iets van 7 maanden uit ofzo. Praat er met hem over, als dat gaat! Dat lucht echt op.

ok.. maar bij mij was juist de enorme verliefdheid weg, en dan zit t fout. ik denk dat het ook begon te neigen in de richting van broer/zus.. van mijn kant dan

maar nu is het uit, en kan ik me alleen maar de mooie dingen herinneren, en dat is zo kut maar t schijnt toch een redelijk normale reactie te zijn..

praten zou wel heel fijn zijn.. maar ik denk dat ik het beter nog even met rust kan laten

[LovelyAlice]

Dit heb ik ook gehad en ook te lang laten doorsudderen.
Uiteindelijk heb ik het uitgemaakt.
En achteraf ben ik er blij om :-)

[100%hallal]

LovelyAlice schreef op 01-02-2005 @ 14:45 :
Dit heb ik ook gehad en ook te lang laten doorsudderen.
Uiteindelijk heb ik het uitgemaakt.
En achteraf ben ik er blij om :-)

Same here!

[Iduna]

Misschien zie je hem wel 'te vaak' als in het gevoel dat je leven alleen om hem draait of zo. Ga wat vaker met vriendinnen weg en doe niet alleen dingen met hem.
Of het is een beetje saai geworden en je hebt niet echt meer het verliefde gevoel dat je in het begin had. Dan ga je samen leuke dingen doen.
Verschillen zijn er altijd, maar wanneer ze je in de weg zitten, moet er gepraat worden. Als ze niet geaccepteerd worden door jou of door hem, dan kun je er weinig aan doen.
De vraag is: In hoeverre zijn die verschillen een obstakel?

Praat er met hem over, je moet niet net doen alsof er niks aan de hand is, want als je het uitmaakt, komt het voor hem nog harder aan dan wanneer je wel iets gezegd had.

[droomkoningin]

Zoiets heb ik ook met mijn ex gehad.
We gingen 5/6 maanden met elkaar en ik had soms gewoon zin om ruzie met 'm te maken. Het ging echt helemaal nergens over. Het was een hartstikke leuke jongen en we konden heel erg met elkaar lachen, maar ik heb het toen toch uitgemaakt, omdat ik hem meer zag als 'goede vriend' dan vriendje.
Drie maanden later kregen we weer iets, maar dat heeft ook niet langer dan anderhalve maand geduurd.

[hola]

dit had mijn vriend ook.. 3 week geleden maakte hij het uit.
2 dagen later stond hij huilend op de stoep omdat hij niet zonder me kon en omdat hij van me hield
het is alsof we weer een nieuwe start maken..waarin alles weer nieuw is. hoop dat het nu goed blijft gaan..

Ik heb dat ook wel eens gehad. Gewoon zo'n periode. Heb het hem ook verteld. Nu gaat het beter, gewoon beetje afstand genomen. Ik heb nu ook weer kriebels enzo als ik hem zie.
Dus. Zijn nu btw 15 maanden bij elkaar.

[Lindaa]

owkeej, ik zit nu in een soortgelijke situatie. ik heb nu ruim 4 maand een vriend(en ken hem ong. 5 mnd), het is eigenlijk m'n eerste "echte" vriend.

Hij is super lief, staat altijd voor me klaar, kan over alles met hem praten, in principe heeft hij niets negatiefs...maar desondanks twijfel ik heel erg, of ik hem niet eerder als een goede vriend zie...ik weet dat ik met hem hierover moet praten...maar ik vind dat zooo moeilijk!
en het is alleen al moeilijker, dat ik het ook heel goed met z'n ouders enzo kan vinden. (zo was ik zijn eerste vriendin die wel bij hem mocht slapen van z'n ouders, andere exen van hem niet)
verder is hij best snel onzeker, hij zal er kapot van zijn als ik het uitmaak, afgelopen week vroeg hij nog of er niet iets was, omdat ik een beetje afstandelijk deed. ik zei: nee, en dat hij geen zorgde hoefde te maken. best stom achteraf...maar ik wou hem geen pijn doen of iets...
ik weet, denk ik, toch wel dat het beter is om het uit te maken, want op bepaalde "kleine" dingen verschillen we best wel, wat ik eigenlijk nu pas merk. (simpel voorbeeld: hij houd er niet van op een avond lekker lui op de bank te liggen, terwijl ik dat heerlijk zo samen vindt. en soms is hij beetje kinderlijk nog, terwijl dat ik zelf best zelfstandig ben)

iemand een idee hoe ik het beste kan aanpakken...?

[CanYouHandleMe]

ik weet, denk ik, toch wel dat het beter is om het uit te maken

ik dacht precies hetzelfde, heb het uitgemaakt, en twijfel nu heel erg of ik wel de goede keus heb gemaakt..

hoe moeilijk het ook is, probeer met hem te praten over hoe je je voelt! ik heb dat eigelijk niet gedaan, maar het meteen uitgemaakt, kwam echt als een klap voor hem.. achteraf heb ik daar vooral spijt van, dat ik niet eerst met hem heb gepraat

das dus het enige advies dat ik kan geven..