Ik schrijf zo nu en dan eens columns voor mijn site, en wou ff jullie mening over deze korte, op amusatie gebaseerde column.
Tijd past nog niet zo, tis nog winter. Tis dan ook een oude, even voor de duidelijkheid.
"BLOEMETJES EN DENNEBOOMGEUR"
Je haalt voor de zoveelste keer je tissues tevoorschijn om er luidruchtig je reukorgaan in te kunnen legen. Op een lamlendige manier word je er elke dag aan herinnerd: de pas aangebroken lente. Het seizoen van de pasgeboren lammetjes (die een barricade van kinderen veroorzaken op het fietspad die de beesten willen zien), de zoemende bijtjes (te merken aan een irriterend geluid rond je oor die niet verdwijnt), en natuurlijk zijn kenmerkende hooikoorts. Trillend van afgrijsen trek je je terug in je huis, maar ook hier zijn de consequenties van de lente te merken: zodra je naar het kleinste kamertje van het huis gaat om -zoals netjes gezegd- je behoefte te doen ruikt het er naar bloemetjes en dennegeur. Huh? Juist: de voorjaarsschoonmaakmoeder!
Het enige waar ze mee bezig lijken te zijn is schoonmaken en hygiene. Je wordt er gek van! Met je handen in je gewassen haren en afgebeten nagels (maar toch schoon) zit je ongemakkelijk op de grond in de hoek van je blinkende en griezelig opgeruimde kamer vijandelijk te staren naar de nieuwe luchtverfrisser die zich gevestigd lijkt te hebben op je bureau. Als je naar buiten kijkt en de met-stuifmeel-bezaaide-tuin ziet draai je je om en besluit maar te beginnen met je berg huiswerk. Nog voor je kan beginnen krijg je van je moeder de instructies de zolder op te ruimen en daarna meteen een douche te nemen. Weer kijk je naar buiten. Toch maar naar buiten? Met een snelle blik naar je moeder die haar luchtverfrisser weer heft ren je toch maar naar de tuindeur, gooit hem open en snuift de frisse lentelucht in. Weg schoon huis, weg voorjaarsschoonmaakmoeder, hallo buitenwereld. Toch wel fijn, de lente

.