opa

[scrooping~paper]

In je mooiste zondagspak
lag je daar;
bewegingloos en bleek,
je oogleden gesloten,
je lippen op elkaar,
je handen gevouwen.
Het besef van leven en dood
nam me ineens bij de keel.
Tranen waren het antwoord,
het kostbaarste vocht
werd voor jou vergoten.
Je had geen pijn, geen leed.
Je hebt gelukkig kunnen sterven.

Je was een lieve opa,
de beste wel misschien.
Ik zal je nooit vergeten
tot ziens

Het gevoel spreekt er wel uit, en dat was waarschijnlijk ook het belangrijkste? Mooi...
Ja, meer kan ik er niet over zeggen geloof ik.

[=zwart wit=]

juist, wat thoughtful zegt. je gevoel spreekt erg, ik denk dat je gedicht dan ook heel herkenbaar zal zijn in bepaalde situaties. je krijgt er ook een soort weemoedig gevoel van, het gevoel wat jij waarschijnlijk er ook bij had. dat draag je mooi over. op de een of andere manier is het toch ontroerend, hoe simpel het er ook mag staan. mooi!

ik neem aan dat jouw opa gestorven is, gecondoleerd dan iig. en veel sterkte natuurlijk.

[scrooping~paper]

Het is inderdaad mijn opa die gestorven is, bedankt

Ik ben blij dat het gevoel goed overkomt, het is dan ook met veel gevoel geschreven.

[~*kar*~]

kreeg spontaan tranen in mn ogen...

schitterend... denk meteen aan mijn eigen opa...

gecondoleerd...