Sonja

[rare kwast]

haai...ik had dit verhaal al eens eerder geplaatst (een klein stukje) en wil het nu toch nog eens gaan proberen om het verhaal rond te maken...
laat maar eens horen wat je er tot nu toe van vind alsjeblieft

Het is half 6 en zuchtend drukt Sonja haar wekker uit.
Ze steekt een been uit bed en rilt, je kan al echt voelen dat het herfst is. Met en nog slaperig hoofd loopt ze over de gang, Mark ligt in de kamer naast haar en mompelt iets onverstaanbaars in zijn slaap.
"ja jij mag nog lekker slapen tot 8 uur"denkt Sonja en stapt de douche in. Ze laat koud water uit de kraan stromen en was haar gezicht.
"geen zin in tandenpoetsen vandaag" denkt Sonja en loopt weer richting haar kamer. Boven waar haar ouders slapen is alles nog rustig alleen haar vader kan best luid snurken.
Snel schiet ze haar uniform aan, zoekt een pen, papier en een pakje kauwgom. Pakt haar tas en loopt de trap af.
Beneden is alles donker dus snel zoekt ze het lichtknopje, er staan veel bossen bloemen en fruitmanden, en het stinkt er vreselijk naar rook. Gisteren kwam haar vader na een week in het ziekenhuis gelegen te hebben weer thuis, dus kwamen er allemaal mensen op bezoek. Sonja kende de meeste niet eens, dat waren allemaal collega's van haar vader en een lol dat die met elkaar hadden.
Gelukkig had ze haar brood gisteren al klaar gemaakt, dit kan ze dus zo uit de koelkast pakken samen met een appel uit de groente la.
Ze stopt alles in haar tas en denkt eens na over het ontbijt, ze kan zo vroeg nooit iets door haar keel heen krijgen. "Toch maar een cracker anders krijg ik rond 10 uur zo een trek" denkt Sonja en trekt een keukenkastje open.
Ze zet het bordje met de cracker samen met een glas appelsap op de kleine tafel voor neer, zoekt haar schoenen en drukt de tv aan.
Snel zapt ze naar een zender met het nieuws en neemt een slok appelsap.
Ze moet 's ochtends altijd opschieten want voor ze het weet is het al weer 6 uur. Sonja ruimt de spullen op en trekt haar spijkerjasje aan, pakt haar tas en loopt naar de achterdeur. Onderweg drukt ze alle lichten weer uit. Zachtjes opent ze de deur. Het is nog donker buiten en de sterren staan nog te stralen. Snel draait Sonja de deur op slot en loopt naar de schuur pakt haar fiets en stapt de poort in. Zodra ze op haar fiets zit voelt ze pas hoe koud het is, "brr" denkt ze. Waarom heeft haar moeder die verdraaide winterjassen dan ook nog niet van boven gehaald.

Sonja hoeft maar een klein stukje te fietsen en binnen 10 minuten zet ze haar fiets in een standaard bij het station. Zet de fiets op slot en steekt het spoor over en gaat daar staan wachten. Er staan nog maar 3 andere mensen op het perron. "nog maar 2 minuutjes wachten" denkt Sonja en zoekt haar discman, 's ochtends kan ze echt niet zonder dat ding.
Als de trein piepend tot stilstand komt stapt Sonja in, nestelt zich in een hoek, en doet zuchtend haar ogen dicht.
In de trein zit ze altijd nog even na te suffen. En na ongeveer 25 minuten klinkt er een stem door de coupe "dit is station leiden centraal, over enkele ogenblikken gaat deze trein door naar Den-Haag"
Hier moet Sonja eruit, ze loopt de trappen af richting de bussen en grist onderweg een Spits mee. "beetje op de hoogte blijven" denkt Sonja lachend bij zichzelf.
Na 5 minuutjes zit Sonja in de bus, deze komt langs haar stage, ze is altijd zo lang bezig met het heen en weer reizen naar haar stage.
Ze weet precies wie er straks in de bus zal stappen, Karin.
Sonja zucht al bij het vooruitzicht, zaterdag hebben ze weer eens flink ruzie gemaakt, nou ja eigenlijk was het zondag op msn, maar zaterdag tijdens het uitgaan begon het al.
Altijd vragen Karin en Sanne of ze mee uit gaat en als ze dan uitgaan laten ze haar links liggen.
“ik ben ook zo een doos om er altijd maar weer in te geloven” denkt Sonja.
Maar nu is het echt af gelopen, klaar. Iedere keer ben ik weer degene die het gedaan heeft, ja raar hé…ik sta niet vrolijk met allemaal verschillende jongens te zoenen en mijn vrienden ergens alleen achterlatend.
Sonja zucht eens diep, daar is de halte al waar Karin staat te wachten..

[rare kwast]

Karin ploft naast Sonja neer en begint gelijk een heel verhaal over haar “nieuwe vriendje” “man” dacht Karin “je hebt hem zaterdag in een bezopen bui gezoend volgens mij weet je zijn naam niet eens meer.”
De bus is bijna bij de halte waar Daan ook in stapt. Daan is de enige mannelijke klasgenoot en onwijs oversekst. Sonja heeft eigenlijk geen zin in de verhalen van Daan en hoopt dat Karin en Daan lekker hun verhalen aan elkaar vertellen zodat zij nog ff naar buiten kan staren.
Nog geen twee tellen later zit Daan wijdbeens tegenover Sonja en verteld zijn score van dit weekend. Met een brede glimlach en een fonkeling in zijn ogen verteld Daan: “Ik heb dit weekend 2 wijven gehad…en lekker dat ze waren” Karin begint hard te lachen en stoot daarbij Sonja aan..”Nou wij hadden ook een zeer geslaagd weekend hé Son.”
Sonja snapt niet hoe Karin dat steeds weer doet, ruzie maken en dan de dag er na doen als of er niets is. Sonja kan dat niet hoewel ze de ruzie met Karin echt rot vond, ze voelt zich daar altijd onwijs kut over.
Sonja glimlacht en kijkt weer naar buiten.
“Shit” zegt Karin en drukt snel op het knopje.
Als de bus stilstaat zeggen Daan en Karin lachend in koor “we rijden onze halte echt nog eens voorbij.”
Sonja die liever was blijven zitten moet het verste het terrein over lopen. Het terrein van de stichting is best groot en als eerste slaat Karin af en verdwijnt door de deur van haar afdeling. Daan is de volgende en zwaait nog even naar Sonja en stapt dan ook zijn afdeling in. Sonja die in het gebouw naast Daan zit heeft eigenlijk geen zin in de dag van vandaag. “Kom op” zegt ze tegen haar zelf en ook zij stapt naar binnen.
Sonja loopt stage op een open verblijfsafdeling voor oudere psychiatrische patiënten. Ze is daar vorige week begonnen en is zich toen meteen al een keer rot geschrokken. Er was een patiënt die het nodig vond om een kastdeurtje hard dicht te gooien en al vloekend verder op zoek te gaan naar cola. Sonja die op dat moment even alleen op de woonkamer stond vond het maar niets, die hele stage niet.
Maar nu ze een week verder is begint het wel wat te wennen. De patiënten zijn allemaal gezellig hoewel je wel een duidelijke psychische achtergrond ziet. Sommige van hen zitten al 40 jaar in het zelfde gebouw. De afdeling waar Sonja werkt is een beneden verdieping met 3 woonkamers die vanzelfsprekend woonkamer 1, 2 en 3 heetten. De slaapkamers van 1 en 3 liggen rond de woonkamer en die van 2 zitten op de eerste verdieping. Sonja haar woonkamer is 2 en dus begint ze altijd boven met het wekken van mensen.
Vandaag ook weer, ze werkt samen met Leo en eigenlijk ook met Anke maar die is ziek.
Na de overdracht zegt Leo dat hij de pillen gaat delen en vraagt aan Sonja of zij al boven wil beginnen met wekken en wassen van Joop en Henk.
“Ja is goed” zegt Sonja en loopt richting de trap. Ze werkt hier dan pas een week maar ze laten haar al aardig los.
Na alle kamers af gegaan te zijn om de mensen te melden dat het ochtend is en dat ze er uit moeten gaat ze naar Joop.
“goedemorgen Joop” zegt ze ga je mee douchen?
“Ja mee douchen”zeg Joop “lekker douchen hoor” “maar geen haren wassen?!”
“Jawel we gaan wel haren wassen”zegt Sonja
Na wat gepruts aan de pyjama van Joop en een gevecht met de douche knoppen zit Joop onder de douche met een washandje in de aanslag om die voor zijn ogen te houden als het zeep uit zijn haar wordt gespoeld.
Sonja staat een beetje weg te dromen, ze denkt aan de ruzie van het weekend en over haar manier van omgaan met Karin in de bus.
“doos” denkt Sonja “maak het dan gewoon goed, zo moeilijk is dat toch niet…wat maakt het nou uit, zij heeft tenminste een leuke avond gehad.”
Sonja probeert het uit haar hoofd te zetten en begint met het uitspoelen van het haar van Joop die flink proestend op de douchestoel zit met nog steeds het washandje voor zijn ogen. Zodra het water naar de rest van zijn lichaam verplaatst wordt haalt Joop het washandje weg en begint hard te lachen.
Als alles ingezeept en afgespoeld is zet Sonja de kraan uit en begint Joop af te drogen. Eerst zijn haar en werkt zo naar beneden om als laatste tussen z’n tenen te kriebelen en een droge opmerking van Joop naar zich toe krijgt.
“pff wat is het heet in de douche” zegt Sonja en pakt het ondergoed van Joop. Joop moet altijd helemaal geholpen worden met de zorg want anders gaat het niet helemaal goed. Dan gaat de onderbroek op het hoofd als een pet en zijn overhemd scheef geknoopt en waarschijnlijk ook nog binnenstebuiten.
Als alle kleding stukken op de goede plek zitten lopen Sonja en Joop terug naar de kamer van joop. Ondertussen gooit Sonja het wasgoed in een van de waszakken en werkt Joop de goede kamer in, anders eindigt hij ook nog eens in de verkeerde kamer.
De haren kamt Joop zelf maar Sonja scheert hem en poetst z’n gebitje en doet die bij hem in.
“En schoon is je kunstgebit” zegt Sonja lachend eigenlijk meer tegen haar zelf dan tegen Joop.
Sonja stuurt Joop naar benenden, ga je ontbijt maar halen bij Leo, die loopt beneden rond. En Joop stapt richting de trap.
Vlak voor de deur draait hij om en roep naar Sonja “Leo heeft mijn ontbijt, toch?” “JAAH” roept Sonja half lachend terug.

[Roosje]

Nee.

Ik heb je eerste post gelezen en ik denk alleen: nee.

Het is niet boeiend of goed geschreven, vind ik. Overal heb je dus-verklaringen, zeg maar, en steeds "..." denkt Sonja. Sonja doet dit, Sonja doet dat, allerlei uitleggingen die niets toevoegen ofzo...

Nee.

[terror4life]

Nee (wat Roosieh zegt) het is ten eerste niet echt een boeiend verhaal, waar gaat het nou om? Misschien wordt dat duidelijk in een eventueel vervolg, maar het onderwerp tot nu toe is niet echt leuk om over te lezen. Ook zitten er een aantal slordigheden in groente la en het zelfde horen aan elkaar.
En:

denkt Sonja lachend bij zichzelf.

Je zegt iets bij zichzelf of denkt gewoon, niet denken bij zichzelf.
Je schrijfstijl is ook niet fijn om te lezen, wat Roosieh al zei: Sonja denkt dit en Sonja doet dat.

[rare kwast]

thanx voor de feedback
bij deze stop ik met schrijven

[Roosje]

rare kwast schreef op 13-03-2005 @ 18:44 :
thanx voor de feedback
bij deze stop ik met schrijven

Oefenen.

[rare kwast]

Roosieh schreef op 13-03-2005 @ 18:49 :
Oefenen.

nou nee ik hou het wel bij gedichten schrijven...dat gaat me iets beter af

rare kwast schreef op 13-03-2005 @ 19:28 :
nou nee ik hou het wel bij gedichten schrijven...dat gaat me iets beter af

Geen dingen laten zitten die je niet kunt. Ik schrijf immers ook nog steeds.

[Zut Alors!]

rare kwast schreef op 13-03-2005 @ 19:28 :
nou nee ik hou het wel bij gedichten schrijven...dat gaat me iets beter af

Ach joh. Heel moeilijk is het niet om te leren. Je moet gewoon kort beginnen, en ook niet in de T.T., bovendien: als je dicht, moet je wel een beetje creatief kunnen zijn met zinnen en gevoelsbewoording?

(okee, daarentegen kan ik ook niet dichten...)

[Tovenaar]

Je hebt er niet veel aan als ik zeg dat het niet zo'n goed verhaal is, dat heb je nu al een paar in dit topic gehoord. Maar als je het leuk vind om te schrijven, waarom stoppen? Lees gewoon veel verhaaltjes van anderen, veel boeken, daar leer je al heel veel van.

@Grim, geen valse bescheidenheid tentoon spreiden

[Sketch]

rare kwast schreef op 13-03-2005 @ 19:28 :
nou nee ik hou het wel bij gedichten schrijven...dat gaat me iets beter af

Ik kan me zo gauw geen gedichten van je herinneren op DoP?
En niet stoppen als het 1 keer niet lukt, gewoon stug vol blijven houden.

Tovenaar schreef op 13-03-2005 @ 19:38 :

@Grim, geen valse bescheidenheid tentoon spreiden

Nu kan ik wel redelijke dingen schrijven, maar de dingen van het begin. Bagger.

En niet stoppen als het 1 keer niet lukt, gewoon stug vol blijven houden.

Hier sta ik volledig achter.

[rare kwast]

Sketch schreef op 13-03-2005 @ 19:45 :
Ik kan me zo gauw geen gedichten van je herinneren op DoP?
En niet stoppen als het 1 keer niet lukt, gewoon stug vol blijven houden.

nee post daar niet (vaak, staat er misschien 1), zit alleen op psychologie en dan de gedichten daar..

maar dit was meer een verhaal over iets wat ook werkelijk gebeurd is..niet echt boeiend dus, da wist ik al

[Sketch]

Grim schreef op 13-03-2005 @ 19:48 :
Nu kan ik wel redelijke dingen schrijven, maar de dingen van het begin. Bagger.

Die van nu ook hoor. (Sorry, inkoppertje. En ik zal niet meer offtopic gaan)

Sketch schreef op 13-03-2005 @ 20:09 :
Die van nu ook hoor. (Sorry, inkoppertje. En ik zal niet meer offtopic gaan)

Zeg dat tegen Toverkol.