Het is half 6 en zuchtend drukt Sonja haar wekker uit.
Ze steekt een been uit bed en rilt, je kan al echt voelen dat het herfst is. Met en nog slaperig hoofd loopt ze over de gang, Mark ligt in de kamer naast haar en mompelt iets onverstaanbaars in zijn slaap.
"ja jij mag nog lekker slapen tot 8 uur"denkt Sonja en stapt de douche in. Ze laat koud water uit de kraan stromen en was haar gezicht.
"geen zin in tandenpoetsen vandaag" denkt Sonja en loopt weer richting haar kamer. Boven waar haar ouders slapen is alles nog rustig alleen haar vader kan best luid snurken.
Snel schiet ze haar uniform aan, zoekt een pen, papier en een pakje kauwgom. Pakt haar tas en loopt de trap af.
Beneden is alles donker dus snel zoekt ze het lichtknopje, er staan veel bossen bloemen en fruitmanden, en het stinkt er vreselijk naar rook. Gister kwam haar vader na een week in het ziekenhuis gelegen te hebben weer thuis, dus kwamen er allemaal mensen op bezoek. Sonja kende de meeste niet eens, dat waren allemaal collega's van haar vader en een lol dat die met elkaar hadden.
Gelukkig had ze haar brood gister al klaar gemaakt, dit kan ze dus zo uit de koelkast pakken samen met een appel uit de groente la.
Ze stopt alles in haar tas en denkt eens na over het ontbijt, ze kan zo vroeg nooit iets door haar keel heen krijgen. "Toch maar een cracker anders krijg ik rond 10 uur zo een trek" denkt Sonja en trekt een keukenkastje open.
Ze zet het bordje met de cracker samen met een glas appelsap op de kleine tafel voor neer, zoekt haar schoenen en drukt de tv aan.
Snel zapt ze naar een zender met het nieuws en neemt een slok appelsap.
Ze moet 's ochtends altijd opschieten want voor ze het weet is het al weer 6 uur. Sonja ruimt de spullen op en trekt haar spijkerjasje aan, pakt haar tas en loopt naar de achterdeur. Onderweg drukt ze alle lichten weer uit. Zachtjes opent ze de deur. Het is nog donker buiten en de sterren staan nog te stralen. Snel draait Sonja de deur op slot en loopt naar de schuur pakt haar fiets en stapt de poort in. Zodra ze op haar fiets zit voelt ze pas hoe koud het is, "brr" denkt ze. Waarom heeft haar moeder die verdraaide winterjassen dan ook nog niet van boven gehaald.
ik heb hem al verder geschreven, moet hem alleen nog uittypen maar wil graag wat reacties.
de schrijfstijl is misschien niet helemaal correct of leuk so tell me!
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
Laatst gewijzigd op 03-11-2003 om 19:30.
|