zwijgplicht?

[--anarchy--]

ik zit met een nogal groot probleem

mn psych wil mijn ouders gaan vertellen over de dingen die er spellen, en wat voor verdere behandeling ik ga krijgen. maar ik wil dat helemaal niet!

heeft ze geen zwijgplicht tegenover mijn ouders?
wat kan ik er wat tegen doen zodat het niet verteld word?

PS; ik ben 18 en (naar mijn mening) geen gevaar voor mezelf.

ze hebben idd zwijgplicht, dus als jij geen gevaar vormt voor jezelf en/of je omgeving lijkt me dat hij/zij niks tegen je ouders mag zeggen

[coopergirl]

Hij heeft zich te houden aan zijn beroepsgeheim, hij kan zelfs geseued worden. Lees de Wet Geneeskundige Behandelings Overeenkomst (WGBO) en de wet BIG maar eens door .

Bovendien ben je meerderjarig, dus hell no!

[Gothic]

Vertel hem gewoon dat je dat niet wil, met oog op de wet. En vertel hem dat hij zwijgplicht heeft en het dus niet mag vertellen.

Maar voor jou hoop ik toch dat ie het wel doet, zeker over verdere behandeling, ik neem aan dat je nog thuis woont. Anders dan hebben je ouders er idd weinig mee te maken, afgezien van het feit dat het je ouders zijn.

Daarnaast telt jouw mening over een gevaar voor jezelf niet, het is zijn mening die telt. En dan mag hij wel degelijk praten.

[Xonzo]

Een psych mag zowiezo niets doen waar jij het oneens mee bent. + Je bent meerderjarig + Je zegt zelf dat je geen gevaar bent voor jezelf.
Dus nee, je psych heeft geen recht om dat te doen. Zeg haar dat ook duidelijk, het kan gewoon niet.

[coopergirl]

Xonzo schreef op 09-04-2005 @ 16:56 :
Een psych mag zowiezo niets doen waar jij het oneens mee bent. + Je bent meerderjarig + Je zegt zelf dat je geen gevaar bent voor jezelf.
Dus nee, je psych heeft geen recht om dat te doen. Zeg haar dat ook duidelijk, het kan gewoon niet.

Indien je een gevaar voor jezelf, omgeving e.d. bent, kun je een ibs of (paraplu) RM krijgen zonder dat je daar toestemming voor hoeft te geven. Dit is een extreem geval waarmee ik enkel wil aangeven dat je als cliënt (gelukkig) niet alles voor het zeggen hebt.

[George]

Je bent meerderjarig, zou toch denken dat hij dat niet mag doen. Misschien als je echt een gevaar voor jezelf en je omgeving bent, maar dan denk ik dat hij dat wel fatsoenlijk moet kunnen bewijzen.
Waarom wil hij het eigenlijk aan ze vertellen, weet je dat, heb je daar geen invloed op?
En waarom is het zo erg dat je ouders het weten? Ze willen waarschijnlijk alleen het beste voor je. Als je bang bent dat ze zich onnodig zorgen gaan maken, waarschijnlijk doen ze dat ook nu wel, juist omdat ze niet weten wat er allemaal aan de hand is.

als je meerderjarig bent hebben je ouder geen ene fok over je te zeggen. je psych heeft gewoon zwijgplicht, en als ie zicht naar niet aan houdt, kun je 'm voor 't Medisch Tuchtcollege slepen

[Bo]

Om te beginnen heeft je psych zwijgplicht en mag zij dus niet je ouders inlichten, zonder jouw toestemming. Dat is bij wet vast gelegd.

Afhankelijk van de aard van je probleem, is het misschien toch verstandig je ouders op de hoogte te (laten) stellen. Je geeft aan dat het een groot probleem is. Misschien is het verstandig dat dan toch te overwegen..

Je psych bepaalt of jij een gevaar bent voor jezelf, daar kan jij in jouw positie niet over oordelen, helaas. Ik weet niet welke rechten zij heeft in een voor jou bedreigende situatie. Je bent immers meerderjarig, dus waarschijnlijk geldt ook hier haar zwijgplicht.

Als dat het geval is kun je een klacht neerleggen bij de hulpverlenende instantie. Je kunt ook aangeven dat je een andere psych wil, omdat de vertrouwensrelatie geschaadt is.

Bedenk wel, dat hiermee je probleem niet is opgelost. Probeer helder na te denken over de reden waarom je er zoveel bezwaar tegen hebt en bespreek dat met je psych.

Bo schreef op 09-04-2005 @ 23:01 :
Om te beginnen heeft je psych zwijgplicht en mag zij dus niet je ouders inlichten, zonder jouw toestemming. Dat is bij wet vast gelegd.

Afhankelijk van de aard van je probleem, is het misschien toch verstandig je ouders op de hoogte te (laten) stellen. Je geeft aan dat het een groot probleem is. Misschien is het verstandig dat dan toch te overwegen..

Je psych bepaalt of jij een gevaar bent voor jezelf, daar kan jij in jouw positie niet over oordelen, helaas. Ik weet niet welke rechten zij heeft in een voor jou bedreigende situatie. Je bent immers meerderjarig, dus waarschijnlijk geldt ook hier haar zwijgplicht.

Als dat het geval is kun je een klacht neerleggen bij de hulpverlenende instantie. Je kunt ook aangeven dat je een andere psych wil, omdat de vertrouwensrelatie geschaadt is.

Bedenk wel, dat hiermee je probleem niet is opgelost. Probeer helder na te denken over de reden waarom je er zoveel bezwaar tegen hebt en bespreek dat met je psych.

en zo is t maar net

[Fantôme]

Gothic schreef op 09-04-2005 @ 16:20 :

Daarnaast telt jouw mening over een gevaar voor jezelf niet, het is zijn mening die telt. En dan mag hij wel degelijk praten.

in eerste instantie wel.
maar mocht ts het niet met het besluit van zijn psycholoog eens zijn kan hij een klacht hierover indienen waarna het wordt uigezocht of zijn psych correct heeft gehandeld.

[ILUsion]

Hij mag inderdaad niets tegen je ouders zeggen zonder je toestemming en volgens mij al helemaal niet als je meerderjarig bent.

Maar de vraag is, zoals de rest hier ook zegt, of het niet beter is als hij het wel zegt. Waarschijnlijk zullen je ouders wel begrip tonen voor het probleem. Als patiënt is het vaak moeilijk in te schatten of je een probleem wel of niet aankunt omdat je niet altijd perfect kunt zien hoe je je gedraagt/voordoet/...

Ik zou je psycholoog duidelijk vragen waarom hij je ouders wilt inlichten, wat zijn doel is daarmee. En geef ook aan waarom jij liever hebt dat hij dat allemaal niet doet en niet lopen zeuren over 'privacy, dat is mijn goede recht, ...' want je hebt inderdaad dat recht wel maar dat dient om je te beschermen tegen van die mensen die maar al te graag iemand een etiket willen opplakken.

Niet iedereen moet weten van een psychologische stoornis, maar ik geloof dat een psycholoog toch wel ter goeder trouw handelt als hij de familie wilt betrekken bij het probleem zodat je niet alleen komt te staan in moeilijke situaties en dat ze begrijpen waarom je op een bepaalde manier reageert en hoe ze op een of andere manier rekening kunnen houden met je probleem?

Ja, ze hebben zwijgplicht, maar ze kunnen ook jou behandeling stopzeggen, dat je ergens anders opnieuw kunt beginnen.

[Droomvlucht]

Je bent 18, dus al ben je een gevaar voor zichzelf heeft die psycholoog nog niet het recht om je ouders in te lichten zonder jouw toestemming.

Als je behandelaar echt van mening is dat je wel een gevaar voor jezelf bent kan hij uiteraard wel een ibs of rm opleggen, waarbij het me verstandig lijkt als je je ouders toch een beetje inlicht. Maar over behandeling en dergelijke mag hij je ouders eigenlijk niet inlichten zonder jouw toestemming.

zoals de rest al zegt: hiervoor is toestemming van jou nodig, anders mag het gewoon niet...