Probleem met ex

[Henkje]

Ik heb een paar problemen met mijn ex. Hij kan me nog steeds niet loslaten. Het is een lang verhaal, maar ik weet niet echt wat ik ermee aan moet. Ik hoop dat het een beetje duidelijk is... Sorry voor de lengte...

Het is begin januari na anderhalf jaar uitgegaan. Ik heb het uitgemaakt omdat ik het al een hele tijd niet meer met hem zag zitten. We waren allebei erg veranderd en hadden het afgelopen half jaar elke dag ruzie (als we elkaar zagen en aan de telefoon). Hij was hartstikke jaloers en vond het helemaal niet leuk dat ik met vrienden en op het laatst zelf vriendinnen omging. Hij wilde me voor zichzelf hebben. In het begin vond ik het dat wel schattig maar de drang naar vrijheid nam het toch over. Wat ik als ik terugdenk niet meer dan logisch is. Hij maakte overal een probleem van en vertrouwde me nooit. Uiteraard zouden we goede vrienden blijven....

Mijn ex belde toen het net uit was zowat elke dag om te zeggen dat hij zou veranderen en we bij elkaar pasten enzo. Ik had mijn beslissing gemaakt en wilde hem niet terug. Dat begreep hij niet en toen ik voorstelde om een tijd geen contact te hebben (zodat we ons eigen leven konden oppakken) en een paar maanden later probeerden vriendschappelijk met elkaar om te gaan, wilde hij dat niet. Ik heb dat elke keer voorgesteld omdat hij zich steeds slechter ging voelen en ik er helemaal gek van werd constant gebeld te worden en smsjes. Hij veweet me alles en wat ook maar fout was gegaan en ook dat hij zich zo rot voelde. Als ik niet reageerde kwam hij gewoon aan de deur. Hij wilde praten over 'ons'. In het begin beantwoorden ik braaf alles en probeerde begripzaam over te komen (ik was al lang over hem heen en genoot van het vrijgezellenleven). Maar na een maand of wat werd ik er toch wel gek van. Ik had hem op msn geblocked en gevraagd als hij iets wou zeggen dattie dan kon mailen, dan zou ik reageren. En kon hij nadenken wat hij typte en hoefde hij me niet in een opwelling uit te schelden enzo.

Ik heb met een goede vriend (van ons allebei) vaak gepraat en er regelmatig uitgehuild over alle gezeik. Vooral toen het uit was.
Doordat hij wel lief tegen me was en me begreep, ben ik hem steeds leuker gaan vinden (wat blijkbaar wederzijds was) en we hebben nu ook een relatie. Wat hartstikke goed gaat, omdat we het zelfde over een relatie denken.

Mijn ex deed ook kut tegen mij nieuwe vriend. Waar ik me verder niet echt mee wilde bemoeien. 2 weken geleden, na een ruzie tussen hun heeft ex gezegd dat hij alle contact met mij wilde verbreken, omdat hij dacht dat hij zich dan beter zou voelen (wat mij natuurlijk een super plan leek, ik had het zelf ook al vaak zat gezegd). Met mij ging het toen prima, en ik voelde me vrij en opgelucht omdat ik dacht dat alles achter de rug was.
Helaas kreeg ik vorige week een mail dat hij me miste (hij zei eerst altijd dat hij me haatte op het ene moment en lief had op het andere...) en dat hij een fout had gemaakt om het contact te verbreken. Ik mailde terug dat ik het niet zag zitten om überhaupt nu contact te hebben en zei voor de miljoenste keer dat ik dat nu niet wil, maar misschien over een tijdje als mij negatieve gedachtes over hem minder waren. Daarop kreeg ik als reactie dat hij mij nodig heeft om zich beter te voelen en dat ik niet op een normale manier met hem omga (wat logisch is als ik geen contact meer wil hebben).

Ik wil hem duidelijk maken dat ik niets voor hem kan doen (ik kan hem niet beter laten voelen) en dat ik echt geen contact meer wil. Het doet ons allebei blijkbaar pijn. Ik heb dat echt heel vaak gezegd , maar het dringt niet door...

[leucomelas]

hem een mail sturen, uitleggen wat je hier ook hebt uitgeld *en NOG een keer aan hem* en desnoods deze post meesturen... daarna niet meer mailen, bellen of smsen... gewoon geen contact meer zoeken en vooral dus ook niks meer terugsturen... ik heb geen beter idee voor je helaas...

[Loezzel]

Het is misschien moeilijk, maar als je het blijft zeggen, heb je gemerkt, heeft het geen zin. Je moet van je woorden daden maken. Verbreek alle contact: reageer niet op belletjes, smsjes, mailtjes.. Als hij voor de deur staat, laat hem dan buiten staan.
Door nu alleen zo bruut te reageren, kun je hem misschien duidelijk maken wat je bedoelt met geen contact hebben...

[Henkje]

Dank jullie wel... Ik hoop dat het werkt.

Ik vind het jammer dat het zo moet gaan omdat we opzich best een leuke tijd hebben gehad.. Maar goed, als hij echt per se vrienden wil zijn, is hij vast ook bereid een half jaar ofzo te wachten..?

[Loezzel]

Vrienden blijven nadat het uitgaat met je relatie is echt iets unieks. Je hebt een heleboel met elkaar gedeeld, maar je bent ook niet voor niets uit elkaar gegaan... Je hebt het geluk of niet.
Als ik jouw situatie bekijk, denk ik niet dat je ex het ooit aankan echt vrienden met jou te worden. Ook nu kan hij de situatie niet laten bezinken, hij blijft je lastig vallen... Je moet dus hard zijn helaas. En misschien is het maar beter dat er geen vriendschap uit ontstaat als het zo moet...

[Avalon_Mae]

Ik zou hem inderdaad een allerlaatste mail sturen, waarin je het voor de laatste keer uitlegt, en waarin je ook zegt dat je in het vervolg niet meer zult reageren op mailtjes, smsjes, belletjes enz. En je daar dan vervolgens aan houden! Hij zal het misschien nog wel een tijdje blijven proberen, maar als hij merkt dat het totaal geen effect heeft, zal hij er uiteindelijk mee stoppen. Succes.

[groovy]

Ik zou gewoon niets meer van je laten horen..

Nu krijgt hij alsnog aandacht van je...ik zou echt een paar maanden lang hem negeren en als hij aan de deur komt niet opendoen. En als je hem verder tegenkomt, gewoon doorlopen en zeggen dat je nu geen gesprek met hem wilt. Echt wat harder worden en niet constant mailtjes sturen waarom je geen contact meer wilt, hij wilt het toch niet snappen en jij praat tegen een muur.

Sterkte!

Inderdaad, een laatste mailtje sturen, alles uitleggen, hem bedanken voor de leuke tijd en afsluiten met een 'alle geluk in je leven toegewenst' Geen tot ziens of liefs of dergelijke, daar krijgt hij alleen maar hoop van. Zo sluit je het netjes af, en hoe hij er dan maar mee omgaat moet hij weten, hoe hard dat ook klinkt. Als het echt niet gaat, heb je er helemaal geen plezier meer aan om contact te houden. En dat is misschien wel sund, maar om nou deze rare acties de leuke tijd die jullie hadden samen te overschaduwen is alleen maar jammer van de herinnering....

good luck!

[Henkje]

Ik ben zelf nogal een pacifistisch persoon, die niemand wil teleurstellen of pijn wil doen enzo.
Maar ik heb idd besloten hem maar te negeren. En niet meer te reageren.

Thx voor de reacties

[mrsjones]

Loezzel schreef op 05-05-2005 @ 17:50 :
Het is misschien moeilijk, maar als je het blijft zeggen, heb je gemerkt, heeft het geen zin. Je moet van je woorden daden maken. Verbreek alle contact: reageer niet op belletjes, smsjes, mailtjes.. Als hij voor de deur staat, laat hem dan buiten staan.
Door nu alleen zo bruut te reageren, kun je hem misschien duidelijk maken wat je bedoelt met geen contact hebben...

[WolterB]

Als dit allemaal niet werkt, moet je mss de meest harde en moeilijke beslissing nemen.
Probeer nu eht alle contact te verbreken, want jij lijkt er ook gek van te worden. Leg het uit dat hij nu eens op moet houden, dat hij te ver gaat en dat al vele te lang doet. Dat hij je los moet laten em verder te komen en niet aan je vastgeplakt moet blijvn lijken te zitten, terwijl jij hem afstoot.

*dreamallica* schreef op 06-05-2005 @ 15:19 :
Ik ben zelf nogal een pacifistisch persoon, die niemand wil teleurstellen of pijn wil doen enzo.
Maar ik heb idd besloten hem maar te negeren. En niet meer te reageren.

Thx voor de reacties

Hier zit een deel van het probleem misschien?
Ik denk dat je hem toch te soft hebt aangepakt.

Vrienden blijven klinkt wel aangenaam, maar in de praktijk is er toch altijd 1 die de ander voor zich wil opeisen.

Door echt alle contact te verbreken wordt het voor hem duidelijker denk ik. Het lijkt er op alsof hij niet over je heen is. En door vrienden te blijven, wordt dat er niet gemakkelijker op voor hem.

[Muchacha]

Ik heb nét hetzelfde meegemaakt!
Hij maakte het uit, kreeg spijt, wou me terug, een hoop beloftes en liefdesverklaringen, ik wou verder met mijn leven, dit liet hij niet toe (ik mocht niet verliefd worden op iemand... ), ik werd gek van hem, hij belde me 20x per dag, tot ik heb gezegd dat het genoeg is geweest en hem liet razen via sms en voicemail. Na 2 weken volledig negeren was hij zo in shock dat hij doorhad dat hij veel te ver was gegaan. Nu belt hij nog sporadisch, dat hij me mist en er zo'n verdriet van heeft. Als hij sms't antwoord ik niet meer, ik heb alles al zo vaak gezegd. Als hij belt, zeg ik dat ik hem niet meer kan helpen en dat hij er alleen door moet, dat moest ik ook.
Het is echt heel moeilijk, maar je moet van je hart een steen maken. En geloof me, dat lukt je wel als hij je op de rand van een zenuwinzinking brengt. Na een tijdje ebt het weg.
Als je me wilt pm'en, doe maar
xxxx

Hoe vaak moet ik dit nog zeggen? Met je exen moet je ieder contact vermijden.