Het volgende is het geval...
Een vriend van me, waar ik erg veel waarde aan hecht en ook behoorlijk veel gevoelens voor heb gehad, heeft het voor elkaar weten te krijgen mij zeer diep te kwetsen.
Ik zal even de situatie schetsen. Ik ken hem een jaar of vijf nu, 4 jaar terug lag de sfeer tegen een relatie aan, maar door omstandigheden is het toen nooit een echte relatie geworden. Ik heb hem daarna na een jaar inens een stuk minder gesproken, tot ergens in september. Contact werd beter en op een gegeven moment kwamen er gevoelens in het spel. In oktober zag ik hem dan weer... Ontmoeting was erg fijn en het was overduidelijk dat er vonken over en weer vlogen. In december volgde de volgende ontmoeting, en ben dan ook bij hem blijven slapen. Tot half februari ging het contact lekker en zag ik hem wat vaker, echter relatie kon er nog niet vast worden gelegd, aangezien hij met zijn ex in 1 huis woonde. Dat kon ik volledig begrijpen dat dat niet lekker zou werken in een relatie aangezien zij nogal een onaardig en stokend persoon kan zijn.
Ik ben op een gegeven moment aan zijn ouders voorgesteld, en kreeg de volgende dag zelfs een mailtje dat ze het heel erg leuk vonden dat ik langs was gekomen. Allemaal erg positief dus.
Half februari ben ik met wintersport gegaan voor een weekje, en sindsdien ik terug ben is hij ineens heel anders. Elke afsporaak (zelfs die hij voorstelde) zei hij kort van te voren af. Na een zeer vervelende gebeurtenis waar ook hij mee te maken had, zei hij er voor me te zijn, het tegenovergestelde merkte ik er van... Ik ben op een geven moment bij zijn moeder op haar verjaardag geweest omdat ze me daarvoor had uitgenodigd, toen was hij er ook en deed hij ontzettend lief, zorgzaam en verliefderig met me. Zelfs waar zn ouders bijzaten. Hij stelde weer een par data's voor om af te spreken, heb die data's vrij gehouden en weer zei hij alles af...
Nu kwma hij er afgelopen week mee dat hij een huisje voor zich alleen had gevonden en dat hij daarheen zou gaan verhuizen zonder zijn ex dus. Ik was dus enorm blij, had hem aangeboden te helpen met verhuizen enzovoorts. Op een gegeven moment lees ik op een forum dat zijn ex een bepaalde aankoop wil doen voor het nieuwe huis voor haar en haar vriend. Ik was een beetje verbaasd dat ze alweer een nieuwe vriend had, en vroeg dus puur uit belangstelling of ze weer met een nieuwe vriend ging samenwonen (vroeg ik dus aan hem) Daar kreeg ik geen antwoord op, ik dacht dat dat nog wel zou komen. Nou kreeg ik vrijdag een smsje van haar (wat zij in vredesnaam met mijn nummer doet is voor mij een raadsel) die voor hem bedoeld was. Daaruit bleek dat ze toch met hem meeverhuisd. Kortom, hij heeft keihard tegen me gelogen. Zodra ik dat wist heb ik hem laten weten hier niet blij mee te zijn, zelfs gekwetst te zijn. Hij heeft hier nog steeds niet op gereageerd, geen excuses of wat dan ook.
Afgelopen maandag ben ik bij zijn ouders op visite geweest. Ik heb het er met ze over gehad en zij zeggen ook dat hij sinds 2 en een halve maand enorm veranderd is en ook tegen hun een stuk onvriendelijker is. Grote mond tegenover zn ouders, hun met het eten laten zitten enzovoorts. Ze kennen hem sinds zijn ex een aantal dingen heeft uitgehaald niet meer terug zoals hij vroeger was. Naar hun idee zal hij zich binnenkort wel realiseren wat hij heeft veroorzaakt en zijn verantwoordelijkheid nemen en zijn excuses aanbieden. Zij gaan over 2 weken met hem praten over zijn gedrag naar hun toe, maar ook over de manier waarop hij mij behandeld heeft. Ik heb van hen echter ook gehoord waarom hij samen met haar verhuisd, en de reden is begrijpelijk, echter niet de moeite waard om over te liegen.
Nu is mijn vraag. Hebben jullie een soortgelijke situatie al eens meegemaakt? Denken jullie dat hij idnerdaad zijn excuses zal aanbieden? (hij is een paar jaartjes ouder dan ik, oud en wijs genoeg zou ik zeggen...).
Even voor de duidelijkheid, ik laat niets meer aan hem horen van mezelf, wacht tot hij actie onderneemt.
Bedankt voor het lezen!
|