bloeiende rozen sterven af
in tranen van het eeuwige later
wanneer jouw voetstappen weerklinken
in de weerspiegeling van water
Onthutste twijfelingen rijzen op
wanneer jouw ogen staren
slechts jouw schittering van afwezigheid
kan de lucht weer op doen klaren
manieren van het kwaad
versplinteren in jouw denken
en wij proberen met verlangen
ons in onschuld te drenken
Maar jouw woorden zijn vervloekt
jouw gedachtes onuitspreekbaar
en allen kijken wij met schrik
naar jou, ons grote gevaar...
Laatst gewijzigd op 06-06-2002 om 20:21.
|