Advertentie | |
|
![]() |
||
Citaat:
__________________
Stelling onderbouwen aub.
|
![]() |
||
Citaat:
Je moet jezelf gewoon voorhouden dat je nu misschien door een hele erge en pijnlijke periode heengaat, maar dat er altijd weer verandering komt en dat je ook echt weer uit deze periode komt en je beter en gelukkiger zal voelen. Je zegt zelf dat het eetprobleem dat je hebt zijn oorsprong vindt in een depressie. Ik zou als je daartoe in staat bent eerlijk zijn naar mezelf en precies onderzoeken waarom je je depressief voelt om te kijken wat ongeveer de gevoelens en gedachtes zijn die achter je eetprobleem en depressie schuilhouden, want hier ligt de oorzaak van alle problemen en deze moet je ontdekken en erkennen om ze te veranderen en er iets aan te doen. En verder zou ik als ik jou zou zijn echt niet stoppen met hulpverlening. Want je hebt een serieus probleem en het is beter daar hulp bij te krijgen. Misschien heb je het gevoel dat het je niet helpt, misschien klikte het niet met de persoon met wie je praatte en misschien voel je een bepaalde weerstand tegen hulpverlening, maar ga er toch meer door en zoek anders andere hulp of nog meer hulp. Dit is echt niet zwak, totaal niet, ik vind dat juist heel krachtig en sterk. Hulpverleners kunnen je problemen niet oplossen, maar ze kunnen je misschien wel meer begeleiding en houvast geven of een aantal dingen voor je helpen te verduidelijken en te verbeteren. En als je hulp krijgt dan ben je automatisch ook meteen meer bezig met je problemen en om deze te proberen op te lossen of hier beter mee om te gaan. En ten slotte zou ik veel praten over je problemen en gevoelens met mensen die je na staan en die je vertrouwt. Want het is erg als je alles voor jezelf houdt, want dan groeit je wanhoop alleen maar en dan raak je er helemaal in verstrikt en dat is helemaal niet goed. |
![]() |
||
Citaat:
Ik kan me goed in je indenken...Zelf ben ik vanwege depressie in 'therapie' geweest, bij de psycholoog. De eerste keer vond ik het al eng, maar das neem ik aan logisch, de tweede keer was ik weer zenuwachtig...Altijd zat ik op de klok te kijken, om te zien of het al tijd was...Ik dacht, ach gewoon volhouden, er komt vast een keer dat je inziet dat het werkt en dat je minder zenuwachtig zult zijn...De dagen kropen voorbij en voor mn gevoel was ik echt al tig keer naar de psycholoog geweest (mede door de 'nachtmerries')...De week voor de derde keer was ik echt zenuwachtig...Ik heb het aangegeven aan mn moeder, of ze meewilde, en gezegd dat ik er mee wilde stoppen. Dat mocht, ze is meegegaan en vervolgens stond ik te janken op straat...Dat was uiteindelijk de laatste keer dat ik ben geweest...Ik heb ook nooit goed over mn problemen kunnen praten, heb het altijd opgekropt en zelfs nu het naar veel mensen eruit is, voelt het nog niet als een opluchting... Veel sterkte en laat je (als je wil, daar behoefte aan hebt) nog eens horen wat je 'keuze' is geworden en hoe het gaat? Liefs mij |
![]() |
|
|
![]() |
||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Psychologie |
Moet dit even kwijt JamesR10 | 9 | 20-05-2016 19:23 | |
Psychologie |
Ik weet niet meer wat ik met mezelf moet Zeeslag | 1 | 01-04-2015 16:14 | |
Psychologie |
Niet meer mezelf 009Sound | 4 | 27-04-2011 00:25 | |
Verhalen & Gedichten |
Mezelf kwijt miekmuis | 4 | 11-09-2002 15:42 | |
Liefde & Relatie |
Aaarrgghh, kmoet het toch weer even kwijt Verwijderd | 11 | 18-06-2002 16:01 | |
Verhalen & Gedichten |
Ik ben mezelf kwijt Anne | 13 | 28-02-2002 16:47 |