De ideale mens

[dark*dizzie*]

De ideale mens
Hoe de mens het stadium van perfectie bereikt.

De ideale mens, wat dat is, is een vraag die al jaren,decennia, zelfs eeuwen of millennia door onze hoofden gaat.
Wat is ideaal, wat zijn goede eigenschappen en wat is juist iets waarvoor je jezelf zou moeten schamen?
Een mooie vorm van het perfecte aanduiden, en ook meteen zwakheden van de mens, is het Griekse goden rijk: de Grieken hadden hun goden als deels menselijke wezens, qua eigenschappen, en net zo corrupt, machtswellustig en bovenal meestal niet zo wijs als de christenen hun God zien.
Zo zijn er ook geen christelijke verhalen over heiligen die seksuele escapades hebben, maar hoef je homerus ’s werk maar even door te bladeren of de eerste goddelijke ‘huwelijks’ problemen komen al aan bod. Dat maakte het meteen ook makkelijker voor de Grieken, hun goden waren op hun manier perfect, maar toch altijd menselijk. Ze waren eigelijk als een directeur van een bedrijf, heel normale mensen, alleen met abnormaal veel macht.
De vraag is alleen, is een directeur van een bedrijf, of een Griekse god, perfect?
Nee,dat zijn ze beide niet, een directeur lijkt in zijn werk te excelleren en daarom goed TOTDAT je merkt wat hij in zijn privé-leven allemaal uitspookt en daar is ook meteen de perfectie verdwenen, je perfecte plaatje is weg zodra je iemand echt leert kennen…’’Hoe minder je van iemand weet, hoe langer de vriendschap duurt’’*.
De vraag is of er perfecte mensen zijn is dan meteen opgelostdie zijn er niet. Er zijn nooit perfecte mensen geweest, en die komen er ook niet, zelfs de meest geroemde Griekse goden, zoals Heracles, waren niet perfect en vielen meestal over hun eigen ‘drempels der zwakte’.
[(aankondiging->korte mening van schrijver buiten context):
Er is wel een perfect wezen geweest op aarde, 2000 jaar geleden is er iemand geweest die perfect was in alle opzichten, ookal was zijn priveleven bekent maar die zal vast bij de lezer(s) van dit artikel wel bekend zijn.]
De vraag is alleen, kan je iemand dan toch nog perfect noemen, doormiddel van zijn persoonlijk leven te ontwijken…Zelf heb ik heel erg moeite met andere complimenten geven, en het luisteren naar andere die andere weer complimenten geven, noem het jaloezie, noem het iets achter het compliment zoeken. Daarom is het voor mij ook moeilijk om respect voor iemand te hebben, ik verklaar en wil altijd verklaren waarom iemand iets bereikt heeft, waarom hij beter is dan mij in iets en daardoor dus dat hij ook maar mens is, en geen respect verdient.
Om toch dit stukje niet totaal negatief te beëindigen zal ik nog een voorbeeld geven voor iets wat ik wel een mooi, oké noem het dan speling van het lot want ja, ik kan geen complimenten geven voor iets wat mensen is aan komen waaien . Iets waar IK respect voor heb, is hoe 4 normale, matig getalenteerd jongens uitgegroeid zijn tot (een van) de beste live performers van de wereld op het moment: U2.
Het verhaal daarachter is, dat ze door talenten te gebruiken, en toe te passen, zulke dingen hebben neergezet dat honderduizende mensen ervan kunnen genieten, en dat verdient respect… I’d say.
Al zegt er nu een stem in m’n hoofd, dat zelfs dat geen respect verdient, want alles is gecontroleerd door iets/je lot/Hem, en zelf heb je dus weinig invloed… maar soms voelt het ook gewoon goed om aardig te zijn…


*Youp van het Hek



Dit heb ik niet geschreven maar Ro, hij durfde het alleen niet te posten. Dus doe ik het maar. Kritiek is welkom!