Bedankt voor de reacties

.
Even ter verduidelijking;
Diogines was een controversieel filosoof ten tijde van Plato. Zo leefde hij een lange tijd in een ton in het midden van de marktplaats. Alexander de Grote kwam even langs om Diogines met lof te overspoelen en zei dat Diogines alles mocht vragen, Alexander zou het hem geven. Diogines antwoordde: "ik zou graag hebben dat u uit mijn zon gaat".
Plato zei dat de mens een tweevoeter zonder pluimen is, waarop Diogines een gepluimde kip tevoorschijn haalde en het naar Plato's hoofd gooide.
Ik ben zelf nogal verward over het gedicht, het klopt perfect volgens mij, maar ik ben er zelf niet echt uit wat ik er precies mee wil zeggen.
Het is geïnspireerd op die anekdote met Plato, maar ook op mijn vriend en mij. Mijn lief heeft de rare gewoonte om te praten in zijn slaap, en dan de meest absurde dingen te spuien, waarop hij zich gewoon omkeert en verder slaapt. Ik daarentegen lig dan meestal nog een hele lange tijd wakker

.
Morpheus, de zoon van Hypnos (Somnus), den god van den slaap, bezat volgens Ovidius de macht om droombeelden op te wekken
Als je deze dingen weet, valt het volgens mij beter te begrijpen

.